Η αίθουσα τέχνης My Art Box παρουσιάζει την πρώτη έκθεση έργων της εικαστικής συλλογικότητας ARC στην Αθήνα με τίτλο «Άνθρωπος, Σύμβολο και Μύθος» που εγκαινιάζεται την Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2019 στις 20:00 και θα διαρκέσει μέχρι και το Σάββατο 2 Μαρτίου.
Ο Επιμελητής της έκθεσης Πάρης Καπράλος σημειώνει μεταξύ άλλων στο κείμενο της επιμέλειας: “Ο συμβολισμός στις εικαστικές τέχνες δεν περιορίζεται στο σχετικό, ονομαστικά, κίνημα, που έκανε το σύμβολο κύριο ζήτημα επεξεργασίας. Κάθε έργο τέχνης είναι σύμβολο, καθώς αναδεικνύει κατ επιλογήν ένα συγκεκριιμένο εννοιολογικό περιεχόμενο εντός ενός δεδομένου εννοιολογικού πλαισίου το οποίο επεξεργάζεται με μια αναγνωρίσιμη ή και καινοφανή μορφή (ανεικονική /μη απεικονιστική τέχνη) μεταφέροντας μηνύματα και εκκινώντας προβληματισμούς κυρίως κατά την διαδικασία αποσυμβόλευσης που επιχειρεί ο θεατής. Η λειτουργία της αποσυμβόλευσης από τον Άνθρωπο - αποδέκτη, δηλαδή της ερμηνείας του συμβόλου, είναι αμφίδρομη μεταξύ του δημιουργού του και του θεατή του συμβόλου, και εμπεριέχει σαφή ανατροφοδότηση (feedback) και προς τις δύο πλευρές, καθώς συχνά ένα σύμβολο θα παρεκκλίνει κατά την ερμηνεία του από το αρχικό εννοιολογικό περιεχόμενο ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα ενός άλλου προσωπικού ή κοινωνικού μύθου, κάθε εποχής και κάθε τόπου”.
Στην έκθεση παρουσιάζουν τα έργα τους ζωγραφικής, χαρακτικής, γλυπτικής, φωτογραφίας και εικαστικού αντικειμένου οι καλλιτέχνες της συλλογικότητας Σταύρος Αποστόλου, Καληάνθη Βογδοπούλου, Άννα Γκιώτη, Μαρίσσια Δεληγιώργη, Ορέστης Διαμάντης, Χριστίνα Ζυγούρη, Φώτης Κλογέρης, Αγγελική Κουρμουλάκη, Κώστας Μεννής, Μαρία Μιντιούρη, Γιάννης Ρουμπάνης Αλέξανδρος Τσαντίδης, και οι επιλεγμένοι να συμβάλλουν με τα έργα τους φίλοι της ομάδας καλλιτέχνες ως guest artists: Γιάννης Αδαμαντίδης, Γαβριήλ Ανδρονικίδης, Σωτήρης Γιολδάσης, Βασίλης Καρκατσέλης, Φωτεινή Μπουχάρα, Άγγελος Σοφιανίδης.
Η ARC (Art Revisited Collective) είναι μία ομάδα Ελλήνων εικαστικών καλλιτεχνών οι οποίοι ένωσαν τις δυνάμεις τους για να προωθήσουν την τέχνη τους, αλλά και να δημιουργήσουν ένα όχημα στήριξης του οράματος τους και της συνεργασίας τους ικανό να στηρίξει δράσεις, προβάλλοντας μία ολοκληρωμένη άποψη για την σύγχρονη τέχνη σήμερα. Την ομάδα συντονίζει και διαχειρίζεται ο εικαστικός επιμελητής Πάρης Καπράλος. Περισσότερες πληροφορίες: arcgreece.blogspot.com
Εγκαίνια Έκθεσης: Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2019, 20:00 – 22:30
Διάρκεια Έκθεσης: Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου έως και το Σάββατο 2 Μαρτίου 2019
Ημέρες και ώρες λειτουργίας:
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 11:00 – 14:30 & 17:30 – 20:30
Τετάρτη, Σάββατο: 11:00 – 16:00
Κυριακή, Δευτέρα: Ανοικτά κατόπιν τηλεφωνικού ραντεβού
Αίθουσα τέχνης My Art Box by Technohoros
Λεμπέση 12 & Μακρυγιάννη, Αθήνα | metro Ακρόπολη
Τηλέφωνο 211 1823818
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ:
Αλέξανδρος Τσαντίδης
Σύντομο Βιογραφικό
Ο Αλέξανδρος Τσαντίδης είναι ζωγράφος. Γεννήθηκε στην Ξάνθη το 1984. Σπούδασε στο Τμήμα Γεωπληροφορικής & Τοπογραφίας στο ΤΕΙ Σερρών (2002-2009) και καλές τέχνες στο 1ο Εργαστήριο Ζωγραφικής του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας με έδρα την Φλώρινα (2011-2016). Ασχολείται με το graffiti από το 1999 ως και σήμερα. Πέρα από τη ζωγραφική ασχολείται και με γλυπτική, φωτογραφία και γράψιμο. Εργάζεται ως αναπληρωτής καθηγητής εικαστικών τα τελευταία χρόνια. Είναι μέλος της εικαστικής συλλογικότητας ARC.
Δήλωση
Ημερολόγια γεμάτα με σημειώσεις και σκίτσα, όλες οι σκέψεις και οι δαίμονες είναι εκεί. Πολλά μεγαλώνουν και γίνονται έργα, συχνά γράφω, πάλι παιδεύομαι. Πάλι θα μείνω στο σπίτι να γράψω, να ζωγραφίσω, να χαθώ στον κόσμο της τέχνης. Γιατί όταν δημιουργείς , όποια τέχνη και αν κάνεις το μυαλό φεύγει από αυτόν τον κόσμο. Δυστυχώς ή ευτυχώς, τα προβλήματα μου και του κόσμου με επηρεάζουν πολύ στα έργα μου. Εξπρεσιονισμός ίσως, μπορεί και κάτι άλλο μερικές φορές, άλλωστε οι ταμπέλες δε μ’άρεσαν ποτέ. Ηρεμία στα δάση και τα βουνά. Που και που αυτοσαρκάζομαι.
Αγγελική Κουρμουλάκη
Σύντομο Βιογραφικό
Η Αγγελική Κουρμουλάκη γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Έκανε πολυετείς ιδιωτικές σπουδές στα εικαστικά και συνεχίζει με διαρκή προσωπική έρευνα. Παρακολούθησε βιωματικά εργαστήρια δραματοθεραπείας, ψυχοδράματος και ομάδων αυτογνωσίας. Επί σειρά ετών υπήρξε δραστήριο μέλος της εικαστικής ομάδας “Πολυεργαστήρι” και της θεατρικής ομάδας “Θεατρικό εργοτάξιο”, ενώ αντίστοιχα διετέλεσε προϊσταμένη εικαστικών σπουδών στο Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Θέρμης. Μεταξύ άλλων, ασχολήθηκε συστηματικά με τη διδασκαλία των εικαστικών και τη σκηνογραφία και περιστασιακά με τη συντήρηση επιτοίχιων έργων τέχνης και διακόσμησης. Επιπρόσθετα, ασχολήθηκε με την εικονογράφηση του παιδικού βιβλίου, ενώ έχει γράψει και εικονογραφήσει τα ποιητικά παραμύθια “Ονειροτρόπια” (εκδόσεις iwrite) και “Ονειροτρόπια 2” (εκδόσεις Σαιξπηρικόν). Παρουσίασε το έργο της σε 8 ατομικές και 15 ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής, καλλιτεχνικής μάσκας και κούκλας. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος Είναι ιδρυτικό μέλος της εικαστικής συλλογικότητας ARC.
Δήλωση
Η ζωγραφική και η τέχνη γενικότερα είναι για μένα ένας δρόμος διερεύνησης και κατανόησης της πραγματικότητας όπως αυτή καταγράφεται στο εσωτερικό της ύπαρξής μου. Έτσι, καταλήγω να μελετώ τον εαυτό μου προκειμένου να καταλάβω τον κόσμο. Πιο συγκεκριμένα, η τέχνη γίνεται το μέσο της ενδοσκόπησης, αλλά και της αποτύπωσης των εσωτερικών τοπίων που διαγράφονται σ΄ αυτά τα βαθύτερα στρώματα του είναι. Στη διάρκεια του χρόνου γίνεται ένα ημερολόγιο πνευματικών διαδρομών, που τελικά σκιαγραφούν μια πορεία προς την αυτογνωσία. Σ΄ αυτό το ταξίδι, η πραγματικότητα ξεδιπλώνεται σε πολλά επίπεδα που ξεκινούν από τα πιο επιφανειακά, της περιγραφής και της αφήγησης και φτάνουν στα βαθύτερα, του συμβολισμού και της πολυσημίας των μορφών. Η ζωγραφική, μου δίνει τη δυνατότητα να μελετήσω τόσο την ύλη με τις ποιότητές της, όσο και τις ιδέες που αυτές μπορούν να ενσωματώσουν. Έτσι, ξεκινώ από το συγκεκριμένο (θέμα και σχέδιο) και βαδίζω προς το αφαιρετικό (με μικτές τεχνικές και ύλες ) επιδιώκοντας να αποδώσω τις πολλαπλές αυτές διαστάσεις που συνθέτουν και διαπερνούν την εικόνα. Τελικός μου στόχος είναι η εικαστικότητα , ως ικανός τρόπος έκφρασης της πνευματικότητας, η οποία με τη σειρά της αποτελεί και τη βασική μου υπαρξιακή αναζήτηση.
Άννα Γκιώτη
Σύντομο Βιογραφικό
Η Άννα Γκιώτη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1977, σπούδασε Νομική στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Δημόσιο Δίκαιο. Εργάζεται ως δικηγόρος στην Θεσσαλονίκη, όπου διατηρεί γραφείο. Η ενασχόληση της με την Τέχνη υπήρξε μια παράλληλη δραστηριότητα από το 2008 και εξής, οπότε ανέπτυξε και εκθεσιακή δραστηριότητα με ενδιαφέρουσες κριτικές. Έκτοτε έχει επιμεληθεί εξώφυλλα για CD της Χ Music Productions, τα αρχιγράμματα για το παραμύθι του Δημήτρη Φιλοκώστα με τίτλο «Η νεραϊδοφωνή» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γράμματα, και έχει σχεδιάσει το εξώφυλλο από τη συλλογή διηγημάτων του Βασίλη Καραδάη με τίτλο «Νειρολόι» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Νεφέλη και του βιβλίου του Haim Omer “Ηρεμη Δύναμη” που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Γλάρος. Είναι ιδρυτικό μέλος της εικαστικής συλλογικότητας ARC.
Δήλωση
Μιά μικρή γραμμή η αφετηρία, όπου το μελάνι και ο μαρκαδόρος ζωντανεύουν μιά εικαστική ματιά του σύγχρονου τρόπου ζωής. Ένα ημερολόγιο-παρατήρηση της καθημερινότητας, η μεγαλούπολή, η μοναξιά, ο χρόνος, το αίσθημα εγκλεισμού-εγκλωβισμού, το υποσυνείδητο. Ένα ασπρόμαυρο σύμπαν ζωγραφικής αταξίας, γεμάτο από σκόρπιες εντυπώσεις και συναισθήματα, καδραρισμένες στιγμές, αναγνωρίσιμα αντικείμενα, εικόνες κόμικς και μια χαμένη παιδικότητα που φαντάζει ο μόνος τρόπος διαφυγής.
Χριστίνα Ζυγούρη
Σύντομο Βιογραφικό
Η Χριστίνα Ζυγούρη είναι ζωγράφος, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου και ζει και εργάζεται μόνιμα. Σπούδασε γραφιστική στο ΙΙΕΚ Πυθαγόρας και αποφοίτησε το 2011 από την Σχολή Καλών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας με έδρα την Φλώρινα. Από τότε συμμετείχε σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα αλλά και σε ομαδικές διαδικτυακές εκθέσεις που οργάνωσαν γκαλερί της Βενετίας. Παράλληλα, εργάζεται ως καθηγήτρια εικαστικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και προσφέρει εθελοντική εργασία σε γηροκομείο της πόλης. Έχει δείξει την δουλειά του σε μία ατομική έκθεση και σε 9 ομαδικές. Είναι ιδρυτικό μέλος της εικαστικής συλλογικότητας ARC.
Δήλωση
H ζωή είναι γεμάτη περιστατικά. Άλλες φορές ευχάριστα, άλλες δυσάρεστα, άλλες πάλι δημιουργούν τραύματα που μας καθορίζουν, μικρά ή μεγαλύτερα. Κάποιοι, αντιλαμβανόμαστε την πληγή που δημιουργήθηκε, άλλοι πάλι όχι. Κάποιοι, καταφέρνουν να τα ξεπεράσουν μόνοι τους και να συνεχίζουν τη ζωή τους, αντλώντας δύναμη από ό,τι τους συνέβη και άλλοι ζητούν βοήθεια για να προχωρήσουν. Υπάρχει όμως και μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων, που είτε δεν έχει κατανοήσει τι επίδραση έχουν πάνω τους τα γεγονότα ή δεν έχουν τη δύναμη να παλέψουν, είτε δεν έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν την απαραίτητη βοήθεια. Όσο περνάει ο καιρός, το όποιο πρόβλημα, γίνεται θηλιά και η πληγή δεν κλείνει ποτέ, γίνεται τροχοπέδη στην οποιαδήποτε εξέλιξή τους...
Ορέστης Διαμάντης
Σύντομο Βιογραφικό
Ο Ορέστης Διαμάντης γεννήθηκε το 1990 στην Πάτρα, ενώ ζει και εργάζεται στην Μ. Βρετανία. Είναι απόφοιτος του τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, και έχει ασχοληθεί επισταμένως με την Ζωγραφική, την Χαρακτική, την Γλυπτική και την αγιογραφία, την συντήρηση τοιχογραφίας,αλλά και την ψηφιδογραφία στους Αγίους Τόπους (ατομικά και συλλογικά έργα του βρίσκονται στην Ι.Μ. του Αγ. Γερασίμου στη Παλαιστίνη). Έχει δείξει την δουλειά του σε τρεις ατομικές εκθέσεις και μερικές ομαδικές, και σε διεθνή projects. Έργα του ανήκουν σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι ιδρυτικό μέλος της εικαστικής συλλογικότητας ARC.
Δήλωση
Έρμαιο των καταστάσεων το νωχελικό μυαλό έχει πάντα την ανάγκη να καλύψει τις αδυναμίες του και να συμβιβαστεί με τα πάθη σε μια σχέση αλληλεξάρτησης. Άλλοτε θύματα και άλλοτε θύτες, Θεός, κράτος, κοινωνία και μοίρα γίνονται συνένοχοι μιας επίπλαστης πραγματικότητας υφαίνοντας ταυτόχρονα το μανδύα της ελπίδας. Ο συνδυασμός αυτός με τη φθαρτή φύση του ανθρώπου και τον εγωισμό , άγουν τις ευθύνες του βίου σε αναγκαίες συνθήκες”
Καληάνθη Βογδοπούλου
Σύντομο Βιογραφικό
Η Καληάνθη Βογδοπούλου γεννήθηκε το 1993 στα Πετρανά Κοζάνης. Σπούδασε Χαρακτική με καθηγήτρια την Δήμητρα Σιατερλή, στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών Φλώρινας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας από το οποίο αποφοίτησε. Έχει δείξει έργα της σε μία ατομική έκθεση, και δέκα ομαδικές εκθέσεις και projects, ενώ έχει κάνει μία site-specific εγκατάσταση στην βιτρίνα της Myro Gallery στην Θεσσαλονίκη. Έργα της ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές. Είναι ιδρυτικό μέλος της εικαστικής συλλογικότητας ARC.
Δήλωση
Εκεί που το σημείο γίνεται γραμμή και ακολουθεί την κίνηση του χεριού που πάλλεται με τόση ένταση, με μία δόση ασάλευτου πείσματος για την εξάλειψη της οποιασδήποτε παραστατικής εικόνας, εκεί που το εγώ διασπάτε και η ψυχή γίνεται ο οδηγός της γραφίδας στο αδειανό δοχείο που υπάρχει μπρος, εκεί λοιπόν γεννάται για να αποτυπωθεί και να νεκρωθεί την ίδια στιγμή. Ως χαράκτρια αναγνωρίζω στον εαυτό μου την οξύμωρη επιθυμία η “μήτρα” να γεννά μονάχα μία φορά. Η γραφή που δεν θα γίνει λόγος ποτέ μα ούτε εικόνα, για μένα γίνεται χαρακιά στο μέταλλο προετοιμασμένη να βιαστεί για ένα μονάχα αποτύπωμα στο χαρτί. Λευκά κενά που τα διαδέχονται άσκοπες γραμμές σε μία συνεχή πάλη της ψυχής μου, σε έναν διάλογο που καταλήγει στον πιο κενό μονόλογο, στην απέραντη κενότητα, στην πιο βουβή έκρηξη. Η γραμμή μια εμένα δεν ήταν ποτέ διαδρομή, αλλά πάντα φωνές που δεν έβρισκαν τον δρόμο τους στην ηχώ και το χαρτί πάντα η τραχιά επιφάνεια που έπρεπε να διαπεραστεί για να ακουστώ. Η συνεχής αναπάντητη ερώτηση μου, πίσω από την γραμμή είναι αν το μυαλό ήταν ένα κουτί δίχως χρόνο και υπόσταση πως θα μπορούσε ο λόγος να αποτυπωθεί εκεί μέσα;
Σταύρος Αποστόλου
Σύντομο Βιογραφικό
Ο Σταύρος Αποστόλου γεννήθηκε στη Βέροια, το 1982. Μεγάλωσε στην Κατερίνη και αποφοίτησε από την Αρχιτεκτονική Σχολή του Α.Π.Θ. το 2007. Έκανε σπουδές στην αρχιτεκτονική τοπίου στη Βιέννη και μεταπτυχιακές σπουδές αρχιτεκτονικής στη Μαδρίτη όπου παράλληλα παρακολούθησε σεμινάρια εικαστικών και παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής σε ιδιωτικές σχολές. Με τη ζωγραφική ασχολείται από 6 χρονών, παρακολουθώντας μαθήματα με δάσκαλο τον Στέλιο Μαυρομάτη. Μαθήτευσε για 4 χρόνια βυζαντινή αγιογραφία με δάσκαλο τον Κων. Ξενόπουλο. Στην αρχιτεκτονική σχολή του ΑΠΘ, παρακολούθησε μαθήματα του τομέα των Εικαστικών με καθηγητές τους Κ. Βαρώτσο, Δ. Φράγκο, Δ. Ξόνογλου και Σ. Παναγιωτάκη. Έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, έργα του βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι ιδρυτικό μέλος της εικαστικής συλλογικότητας ARC.
Δήλωση
Πάντα με ενδιάφερε η έκφραση του παρόντος σαν να ήταν η ζωγραφική μια άμεση και ανόθευτη αντανάκλαση ενός κόσμου συνειδητού και ασυνείδητου που ενώνεται στο τώρα. Συχνά με απασχολούν κοινωνικά θέματα και θέματα της καθημερινότητας, περισσότερο από θέματα αιώνια και ίσως επιτηδευμένα. Θεωρούσα πάντα ότι η τέχνη ξεκινά να παράγεται από τη στιγμή της ασυνείδητης θέασης ή σκέψης ενός ορατού ή μη ερεθίσματος. Λειτουργεί αυτή η διαδικασία έπειτα αυτόνομα πλάθοντας τις δικές της συνέργειες στο χώρο της έμπνευσης. Ο καλλιτέχνης δεν χρειάζεται παρά να γίνει ο διαμεσολαβητής ανάμεσα στο αρχικό ερέθισμα και στην απόδοση του στον κόσμο των πραγμάτων. Πολλές φορές το μέσο αυτής της απόδοσης είμαι ασήμαντο. Σημασία έχει να μην χαθεί εκείνη η πρώτη εντύπωση, που άλλωστε με όποιον τρόπο και να μεταφερθεί πάντοτε θα γίνει μέσα από ξεχωριστό φίλτρο του κάθε καλλιτέχνη. Απομακρύνοντας ότι μπορούσε να θολώσει την καθαρή ανάμνηση και την καθαρή μεταφορά της πρώτης σύλληψης , ανακάλυψα ότι η τέχνη παράγεται στο φίλτρο των εμπειριών μας και της ατομικής έκφρασης και λειτουργεί με αυτόματο σχεδόν τρόπο πάνω στον καμβά. Έπειτα το χέρι ακολουθεί τα πλήρη, τα κενά, τους ήχους, τον ρυθμό, τις γραμμές και τα σχήματα αυτής της μυστηριώδους κατάστασης ανάμεσα στην έμπνευση και την δημιουργία. Είναι ίσως μια απάντηση στο ερώτημα του Σίλλερ αν μπορούν, άραγε να διαμορφωθούν σχέσεις θετικής διαμεσολάβησης ανάμεσα στις ιδέες του λόγου και την αισθητικότητα. Έτσι οι γραμμές μπλέκονται, δημιουργώντας σχήματα και θέσεις για χρώματα με οδηγό όχι την απόλυτη απεικόνιση αλλά τον συγχρονισμό του ρυθμού της στιγμής με την διάρκεια του καμβά.
Foti Kllogjeri
Σύντομο Βιογραφικό
O ζωγράφος Φώτης Κλογέρης γεννήθηκε στη Αλβανία το 1973. Σπούδασε ζωγραφική και εφαρμοσμένες τέχνες στη Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών των Τιράνων. Απο το 1996 ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονική. Έχει δείξει την δουλειά του σε 3 ατομικές εκθέσεις στην Θεσσαλονίκη και έχει λάβει μέρος σε περισσότερες από 50 εκθέσεις σε όλο τον κόσμο. Έργα του ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές. Είναι ιδρυτικό μέλος της εικαστικής συλλογικότητας ARC.
Δήλωση
Στα έργα μου της σειράς “Αστικό Τοπίο” αποτυπώνω την ατμόσφαιρα της πόλης. Με ενδιαφέρει περισσότερο η εντύπωση που αφήνει η κίνηση του πλήθους το αδιόρατο στίγμα του ανθρώπου που δεν αποτυπώνεται υλικά στον χώρο αλλά χωρίς αυτό η πόλη δεν νοείται.
Μαρία Μιντιούρη
Σύντομο Βιογραφικό
Η Μαρία Μιντιούρη γεννήθηκε το 1992 στις Σέρρες όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε ζωγραφική με τον καθηγητή Γιάννη Ζιώγα, στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών Φλώρινας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας από το οποίο αποφοίτησε το 2015. Έχει παρουσιάσει έργα της σε ομαδικές εκθέσεις. Είναι μέλος της εικαστικής συλλογικότητας ARC.
Δήλωση
Μια δουλεία που κινείται στο μοτίβο της αφαίρεσης. Μια δραματοποίηση των συναισθημάτων και καταγραφή μιας ροής ανείπωτων λέξεων. Η υλικότητα της επιφάνειας του καμβά επιτρέπει ένα οπτικό ταξίδι στις τσακίσεις και τις αναδιπλώσεις. Μια δράση που εκτυλίσσεται ανάμεσα στις πτυχές του έργου κι ένας δρόμος που ίσως καταλήγει σε αδιέξοδο, γίνεται η αφήγηση γεγονότων και παύει πλέον να υπάρχει η αφαιρετική διάθεση της θέασης. Η επιφάνεια, που με την τρισδιάστατη πλέον υπόστασής της προτρέπει την ανάγκη για απτική επαφή. Ένα υπερβατικό όριο που οριοθετεί μια υπέρβαση.Το μαύρο τείνει να τονίζει τον όγκο και κάνει πιο εύκολα αντιληπτές τις φόρμες και τις διαδρομές, τις οποίες καλείται να ακολουθήσει με διαφορετικό μάλλον τρόπο ο θεατής.
Μαρίσσια Δεληγιώργη
Σύντομο Βιογραφικό
Η Μαρίσσια Δεληγιώργη γεννήθηκε το 1983 στο Μαρούσι Αττικής και κατάγεται από τον Πύργο Ηλείας. Αποφοίτησε από το Τµήµα Αρχιτέκτων του Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας και συνέχισε τις σπουδές της στο ΔΠΜΣ του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, στον τοµέα “Σχεδιασµός - Χώρος - Πολιτισµός”. Συµµετείχε µεταξύ άλλων στο εργαστήριο – έκθεση “Χειρώνακτες. Εργαστήρια λέξεων, σχεδίων, εικόνων” (Φ. Μαργαρίτη, Βυζαντινό & Χριστιανικό Μουσείο της Αθήνας), ενώ σχέδια από το ερευνητικό της µε θέµα µε τίτλο Edgar Alan Poe (1809-1849), Οικοδοµώντας τον χώρο (Βόλος, 2005) έχουν συµπεριληφθεί στο βιβλίο της Φ. Μαργαρίτη “Το εργαστήρι του συγγραφέα. Το εργαστήρι του αρχιτέκτονα. Και µια συνοµιλία µε τον Νάνο Βαλαωρίτη”, (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 2007). Από το 2013 εως τον Αυγουστο του 2018 αποτέλεσε ενεργό µέλος της διεθνούς Μη Κερδοσκοπικής Οργάνωσης Architecture for Humanity (Athens), η οποία µετονοµάστηκε σε Open Architecture Collaborate (Athens) συµµετέχοντας στην υλοποίηση project όπως Your city lab (Biennale di Venezia 2016, Αutonoma 2016), Workshop το Εµπορικόν (Ίχνη εµπορίου, Αθήνα 2014), Οµάδαν (Athens Biennale 2013), Athens wordscape (TAF, 2013). Είναι μέλος της εικαστικής συλλογικότητας ARC.
Δήλωση
Ετερότοποι αποσπασματικοί χώροι δομημένοι από τις έννοιες αποξένωση, κενό, πλάνητας, έλλειψη, ερείπωση, νοσταλγία, οι οποίοι αποτελούν τόπους κατοικίας για τον ασθενικό ήρωα που κατοικεί στον υπερσχεδιασμένο ερειπωμένο πύργο του, για τον άνθρωπο του πλήθους, με τον διττό χαρακτήρα (αυτού που παρακολουθεί και παρακολουθείται) που πλανάται στην αναδυόμενη αστική μεγαλούπολη, για τον ρομαντικό πλάνητα που κατοικεί στην ερειπωμένη φύση και για τον ξένο που κατοικεί εγκλωβισμένος στα αδιάφορα κελύφη της σύγχρονης μεγαλούπολης. Το βίωμα της συνεχούς περιπλάνησης θέτει το ζήτημα του ξένου, ως αυτού που αναζητά τον ορισμό της ύπαρξης του. Κατά συνέπεια ο χώρος αυτόματα μεταμορφώνεται σε κενό, με την χωρική και βιωματική έννοια, καλώντας τον ξένο να εγγράψει τις νέες εμπειρίες του. Αυτό οδηγεί στην συνεχή αναζήτηση της οντότητας του μέσα τον χωρικό επαναπροσδιορισμό της και την επανεγγραφή των βιωμάτων του. Με άλλα λόγια, πρόκειται για μια συνεχή συρραφή προσωπικών αποσπασματικών μικρόκοσμων με στόχο την εύρεση αλλά και τον ορισμό της ατομικής ταυτότητας.
Γιάννης Ρουμπάνης
Σύντομο Βιογραφικό
Ο Γιάννης Ρουμπάνης, ευρύτερα γνωστός με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο “Sugahtank”, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Μεγάλωσε στους Αγ. Αναργύρους και στο Μενίδι, ασχολήθηκε με την πυγμαχία και το Θέατρο Σκιών Σπούδασε Graphic Design στο ΙΕΚ Ωμέγα και στη Βακαλό. Απο όπου πήρε Bachelor στο design απο το Πανεπιστήμιο του Derby. Συνεργάστηκε με μεγάλα δημιουργικά γραφεία όπως η Visual Art και διαφημιστικές εταιρίες όπως η Create n Make και η Αdel Saatchi & Saatchi της Αγγλίας. Διετέλεσε art director στις εταιρείες Credin και Morfat και έχει συνεργαστεί με εκδοτικούς οίκους. Έχει σχεδιάσει αφίσες και flyers για θεατρικές παραστάσεις και για clubs όπως το Mad club, το Booze Copertiva, το Speakeasy κ.ά. Εχει κάνει το design σε εξώφυλλα δίσκων διάφορων καλλιτεχνών και εταιρειών όπως η Helicon Sound Records και έχει δημιουργήσει τις εταιρικές ταυτότητες εκδοτικών οίκων και δισκογραφικών εταιριών όπως οι THISONERECORDS και COUNTERPRESS στην Αγγλία, ήταν υπευθυνος δημιουργικού για περιοδικά Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις, και επιδεικνύει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις εναλλακτικές πειραματικές μορφές γραφιστικής και την street art. Εκανε τα πρώτα βήματα στο σχέδιο και την ζωγραφική με τον Δημήτρη Σεβαστάκη και Παρακολούθησε μαθήματα Ιστορίας της Τεχνης και του design με τον Μιλτο Φραγκόπόυλο και τον Γιάννη Παπαιωάνου και παρακολούθγσε μαθήματα φωτογραφίας με τον Γιώργο Δεπόλλα. Ενδιαφέρθηκε για το Illustration και της νέες μορφές τέχνης κάτω απο την καθοδήγηση του Εκτορα Χαραλάμπους και Γιώργου Κριτσιοτάκη. Είναι ιδρυτικό μέλος της εικαστικής συλλογικότητας ARC.
Δήλωση
Η σειρά “Retired Boxer” εστιάζω την προσπάθεια μου να ερμηνέυσω τα πράγματα που με απασχολούν ( η πάροδος του χρόνου, το χασιμο της νιότης, η παρακμή, η βία και ο θάνατος)και να λύσω ζωγραφικά προβλήματα όπως η φόρμα , η αποδόμηση και η απλότητα, ανάτρεξα σε γνώριμες εικόνες της νιότης μου που ήταν οι πυγμαχία και οι πυγμάχοι, ως αντικείμενο αποτύπωσης αυτών των ερωτημάτων. Το σώμα εδώ χρησιμοποιείτε με έναν απλό τρόπο για να αποδώσει την κίνηση και την φθορά. Το υλικό είναι τα λαδοπαστέλ που δίνουν την αίσθηση του φθαρτού και του προσωρινού. Οι πυγμάχοι δεν μοιάζουν νικητές αλλά συνεχίζουν να αγωνίζονται. Ενας παραλληλισμός με την ζωή κι ένα κοινό τέλος ή ήττα και το σκοτάδι. Οι φιγούρες παρουσιαζοναι πάντα ως μία για να δηλωθεί η εσωτερική πάλη της μονάδας.
Άγγελος Σοφιανίδης
Σύντομο Βιογραφικό
Ο Άγγελος Σοφιανίδηςγεννήθηκε στην Βέροια το 1987. Όμως, τα περισσότερα χρόνια της ζωής του τα έζησε στην Θεσσαλονίκη όπου σπούδασε και εργάζεται. Είναι απόφοιτος και υπ. Διδάκτορας του Τμήματος Φυσικήςτου ΑΠΘ.Στη δουλειά του περιλαμβάνονται έργα καθαρά φωτογραφικά αλλά και πολλά φωτογραφικά έργα με μεικτή τεχνική ή «φωτογραφικά έργα σε τρεις διαστάσεις». Έχει συμμετάσχει σε 14 ομαδικές εκθέσεις παρουσιάζοντας φωτογραφικές του εργασίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ξεκίνησε την ενασχόληση του με την φωτογραφία το 2010 ενώ από το 2014 είναι μέλος του Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Τα τελευταία χρόνια, είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Φωτογραφικού Κέντρο Θεσσαλονίκης.
Δήλωση
Η ανάγκη για έκφραση είναι μια παλιά υπόθεση στη ζωή μου. Άρχισε με τον λόγο, πέρασε από την μουσική και κατέληξε στην διαχείριση του φωτός. Η φωτογραφία μπήκε στην ζωή μου ξαφνικά και χωρίς συνειδητή απόφαση, ως παρόρμηση. Από τότε αναζητώ το νόημα πίσω από την εικόνα ή προσπαθώ να προσδώσω επιπλέον νόημα στην εικόνα δίνοντας της μορφή και διαστάσεις στον χώρο. Γράφω, κόβω, πλέκω, αναδιατάσσω για να οδηγηθώ στην τελική μορφή του έργου. Δεν είναι ποτέ μία φωτογραφία. Είτε είναι μια σειρά φωτογραφιών είτε ένα έργο με μεικτή τεχνική που λειτουργεί ως ενιαία έκφραση μια ιδέας. Η ιδέα είναι κυρίαρχη στο έργο και η απεικόνιση της ακολουθεί.
Φωτεινή Μπουχάρα
Σύντομο Βιογραφικό
Η Φωτεινή Μπουχάρα είναι ζωγράφος και Tattoo Artist που γεννήθηκε στην Καστοριά αλλά ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη. Ασχολείται επαγγελματικά με την θεραπευτική δερματοστιξία, το διορθωτικό τατουάζ στην καθημερινή γλώσσα (permanent scalp and face micropigmentation). Έχει δείξει την δουλειά της σε 10 ομαδικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει στην διοργάνωση projects που συνδυάζουν πολλά είδη καλλιτεχνικής δημιουργίας και έκφρασης. Έργα της εικονογραφούν μουσική σε ψηφιακή μορφή από πολλά συγκροτήματα. Έργα της ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές.
Δήλωση
Αναζήτηση της λύτρωσης μέσω των εικόνων. Ξεγύμνωμα των δαιμόνων και ξέπλυμα των κλόουν. Βαθύ βλέμμα στη ματιά και άνοιγμα ψυχής. Τι πιο φυσική είσοδος; στην ανθρώπινη φύση; Ζωγραφικό κάλεσμα και οι Δον Κιχώτες έφτασαν να σώσουν δαίμονες και κλόουν. Οι πρώτοι λυτρώθηκαν και οι δεύτεροι βγάλαν το μακιγιάζ τους και απελευθερώθηκαν. Φιγούρες ζωής που θέλουν να δραπετεύσουν από το χαρτί και να μας μεταφέρουν λόγια.
Γαβριήλ Ανδρονικίδης
Σύντομο Βιογραφικό
Ο Γαβριήλ Ανδρονικίδης είναι γλύπτης, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1958 όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε ζωγραφική, αγιογραφία, σχέδιο και γλυπτική κοντά σε καλλιτέχνες της πόλης (Κώστα Τσιλσαβίδη, Κυριάκο Καμπαδάκη, Σάββα Πουρσανίδη). Είναι μέλος του ΣΚΕΤΒΕ και του ΟΣΔΕΕΤΕ. Παρουσίασε το έργο του σε 10 ατομικές εκθέσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ενδεικτικά σε Αλατζά Ιμαρέτ , Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, Casa Bianca , Melenia Art Gallery, Ρουμανία – Βουκουρέστι. Συμμετείχε σε δεκάδες ομαδικές εκθέσεις. Πήρε μέρος σε 2 Συμπόσια ( το 2013: Greek Marble Initiative & το 2015: Συμπόσιο Γλυπτικής Δήμου Πολυγύρου) Απέσπασε διακρίσεις : 1ο βραβείο γλυπτικής στην 3η Πανελλαδική Έκθεση Ζωγραφικής – Γλυπτικής της ΑΔΕΔΥ, 2006 , και, 1ο βραβείο γλυπτικής στην Λ΄ Πανελλήνια Έκθεση Εικαστικών Τεχνών 2010 του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός Έργα του βρίσκονται σε δημόσιους χώρους και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Δήλωση
Πεπεισμένος ότι η τέχνη είναι μία μορφή κοινωνικής συνείδησης και ένα ισχυρό μέσο γνώσης, δημιουργώ έργα τέχνης με σαφή αναφορά στην πραγματικότητα, προσπαθώντας να επικοινωνήσω τις ιδέες μου για το σήμερα και τη ζωή… Τα έργα της συμμετοχής μου στην ομαδική έκθεση της Gallery « My Art Box είναι ένα δείγμα αυτής της προσπάθειάς μου.
Σωτήρης Γιολδάσης
Σύντομο Βιογραφικό
Ο Σωτήρης Γιολδάσης είναι υπερρεαλιστής ζωγράφος και εικονογράφος. Γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στην Άρτα, ενώ σπούδασε στην Ιταλία. Έχει δείξει την δουλειά του σε 2 εκθέσεις. Έργα του ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές.
Δήλωση
Γεννήθηκα και μεγαλωσα στην Αρτα το 76. Μια πόλη με ενα γεφύρι που μαζί περάσαν όλα τα χρόνια της ιστορίας. Μια ιστορία που φτάνει ως τις μέρες μας εμπλουτισμένη με μύθους, θρύλους και παραδόσεις. Στο μυαλο ενός παιδιού για να μπορέσουν να χωρέσουν όλα αυτά χρειαζόμαστε πρώτα να τα δει. Τότε τα καταλαβαίνει. Και τότε αρχίζει η φαντασία να εικονογραφεί. Κι ότι δεν μπορεί να το καταλάβει να το αλλάζει, να το φέρει στα μετρά του. Κάπως έτσι ξεκίνησε και η ιστορία μου. Να προσπαθώ να ταιριαξω ιστορίες σε μια εικόνα. Στην αρχή με μαρκαδόρους, μετα με μολυβια και τωρα με λαδια. Η ζωγραφικη με μεγαλωσε. Μου εδωσε κι ενα βραβειο στα 12 σε μια εκθεση της πολης μου. Με εβαλε έφηβο σ'ενα κόσμο αμφισβήτησης χωρίς πολλές οδηγίες. “Ορίστε”, λεει. “Αυτος ειναι ο κοσμος. Δε σ'αρεσει; Φτιαξτον. Ψαξε τα μέσα σου και ξεκινα”. Δεν τη σπούδασα τη ζωγραφική. Αυτή με σπούδασε. Βρες την ουσία, έλεγε πάντα. Κι εγώ έψαχνα, ακομα ψάχνω δηλαδή, μεσα μου να βρω αυτή την ουσία, το λόγο, την αρχή. Κάθε πινάκας, μεσα κι εγω. Καθε φορα κι αλλος εγω. Κι οσο ψαχνω παντα κατι βρίσκω. Κι ολο καταλαβαινω πως η ουσια ειναι η δημιουργια. Ειναι το γεγονος οπου η ουσία αποκτα συνείδηση. Τη συνείδηση που έχουμε ολοι.
Βασίλης Καρκατσέλης
Σύντομο Βιογραφικό
Γεννήθηκε στο Παλαιό Φάληρο Αττικής το 1952. Έχει παρουσιάσει τη χαρακτική και ζωγραφική του εργασία σε 17 ατομικές και πάνω από 50 ομαδικές εκθέσεις, σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ομοίως, τη φωτογραφική του εργασία παρουσίασε σε 51 ατομικές και πάνω από 100 ομαδικές. Εκδόθηκαν διάφορα έντυπα και βιβλία με κείμενα, δοκίμια, μονογραφίες, ποίηση, χαρακτικά και φωτογραφίες του.
Διετέλεσε Μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Μουσείου Φωτογραφίας της Θεσσαλονίκης.
Μεταξύ άλλων το 1984 ιδρύει τη Φωτογραφική Ομάδα Τριανδρίας, γνωστή σε όλους σήμερα, σα Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και είναι Πρόεδρος της Καλλιτεχνικής του Επιτροπής.
Μέλος διάφορων δραστήριων καλλιτεχνικών ομάδων, εργάζεται για τη διάδραση των τεχνών. Διδάσκει το αντικείμενό του παντού όπου του ζητηθεί. Τον απασχολεί τόσο η παραδοσιακή αντίληψη για την τέχνη, όσο και το ταξίδι της πέραν των ορίων. Παρουσίασε την πρόσφατη εργασία του σε πολλούς χώρους και θεσμούς, και ανάμεσά τους στο Γαλλικό Salon, στο Βελιγράδι, τις Βρυξέλες, το Δουβλίνο, το Μεξικό, το Περού, την Ισπανία, Σερβία, Κροατία, Κίνα, στην Κωνσταντινούπολη και Σουηδία πολλαπλώς, τις Φωτογραφικές Ημέρες του Κάουνας στη Λιθουανία, στο ¨Ευρωπαίοι Δημιουργοί¨ στο Lotz της Πολωνίας, το Ουγγρικό Μουσείο Φωτογραφίας, τα Φεστιβάλ Marigrafia και Photovakation της Βουλγαρίας, την Biennale του Άμστερνταμ, την Phodar Bienniale, τη Φωτογραφική Συγκυρία και τη PHOTOBIENNALE, το Ίδρυμα Τσιχριτζή, το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του ΑΠΘ, το Μουσείο Ύδρευσης Θεσσαλονίκης, το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, το Μουσείο Λαϊκών Οργάνων Θεσσαλονίκης, το Λαογραφικό Μουσείο της Ξάνθης, την 1η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης και φυσικά, σε πολλούς άλλους εξωθεσμικούς χώρους.
Δήλωση
Όταν αντιστρέφονται οι αξίες, τότε όλα στρέφονται ενάντια στην αντίληψη περί της αξίας του ανθρώπου. Η αγορά, για να αναπαραχθεί, χρειάζεται ταμπέλες/σήματα για να προπαγανδίσει το περιεχόμενο που εμπορεύεται, αν υπάρχει και αυτό. Αντί διαφημιστικού γραφείου, όταν υπάρχουν χρήματα, θα χρησιμοποιηθεί ένα αρχιτεκτονικό γραφείο. Ο αρχιτέκτονας υποκύπτει και δημιουργεί εμβληματικά κτήρια, όχι για τις ανάγκες αυτών που θα χρησιμοποιήσουν αυτά τα οικοδομήματα, αλλά για να βγαίνουν όμορφες φωτογραφίες, για να μεταβληθούν σε τοπόσημα. Ο Άνθρωπος λίγο τον ενδιαφέρει, οι κλίμακες άλλες αξίες έχουν. Το μαύρο της σκληρά χαραγμένης επιφάνειας κρίνεται το κατάλληλο μέσον και υλικό για να υποστηρίξει αυτήν τη λανθασμένη πορεία των κορδωμένων διάνων. Η ανθρώπινη φιγούρα διακρίνεται μετά βίας, ανήμπορη να αντιδράσει, μάλλον με το στόμα ανοικτό, να απορεί.
Κώστας Μεννής
Σύντομο Βιογραφικό
Ο Κώστας Μεννής γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Βροντάδο της Χίου. Σπούδασε Ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη, ως Ορθοπαιδικός Χειρουργός. Πριν μερικά χρόνια υιοθέτησε την ζωγραφική ως ασχολία του ελέυθερου χρόνου. Ωστόσο, σύντομα ανακάλυψε τον ζωγράφο μέσα του, και μαζί του, τον ανακάλυψαν και όλοι όσοι αγκάλιασαν τα έργα του από την πρώτη στιγμή. Ένα εξαιρετικό ταλέντο αποκαλύφθηκε και προάχθησε με σκληρές προσπάθειες τα τελευταία χρόνια. Ο Κώστας Μεννής έχει παρουσιάσει την δου,λειά του σε 2 ομαδικές εκθέσεις και 2 ατομικές εκθέσεις στην Θεσσαλονίκη. Έργα του ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές.
Δήλωση
Οι έννοιες Τοπίο και Άνθρωπος αλληλεπιδρούν στα έργα μου. Η στιγμή που η ανθρώπινη παρουσία, διερχόμενη ή περαστική, αποτυπώνεται ως εικόνα ή ως διαίσθηση,αποτελεί την ανάφλεξη για την έναρξη μιας περιπέτειας, τη δημιουργία ενός πίνακα. Οι αναμνήσεις και τα βιώματα της παιδικής και νεανικής μου ηλικίας, αναμιγνύονται με τέτοιες στιγμές της καθημερινότητας και κρατούν διαρκώς ζωντανή την έμπνευσή μου. Αγαπημένος μου συνδυασμός είναι η το λάδι σε καμβά, αφού η αίσθηση της πλαστικότητας, η στιλπνότητα και το αργό στέγνωμα, μου επιτρέπουν να δουλεύω ένα έργο, ακόμα και για μέρες αν χρειαστεί. Το τελευταίο χρονικό διάστημα, ο συνδυασμός λαδιού με ακρυλικό, μου έδειξε ένα ιδιαίτερο style με εντυπωσιακές υφές και αναμίξεις και είναι μια προοπτική που θα προσπαθήσω να εξελίξω στο άμεσο μέλλον. Οι τρόποι του action painting με συναρπάζουν, πειραματίζομαι έντονα με το dripping.
Γιάννης Αδαμαντίδης
Ο Γιάννης Αδαμαντίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα . Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και εργάστηκε ως διευθυντής Κέντρου Ξένων Γλωσσών επί σειρά ετών. Μετά από ελεύθερες σπουδές στην Ελλάδα και Αγγλία στο School of Fine Arts, UCL , άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά με την ζωγραφική με την παρουσίαση της πρώτης ατομικής του έκθεσης το 1995. Έχει παρουσιάσει την δουλειά του σε 9 ατομικές και σε περισσότερες από 50 ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, Ιταλία , Γερμανία και Η.Π.Α. Είναι μέλος του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βορείου Ελλάδος.
Δήλωση
Αν αυτό που δεν Υπάρχει δίνει νόημα και ζωή στο υπαρκτό συμπλήρωμα του , τότε το κενό δεν μπορεί παρά να είναι δύναμη δημιουργίας , πεδίο δράσης για τη σπουδαιότερη ίσως παράμετρο του χρόνου : τη μνήμη
Ο Επιμελητής της έκθεσης Πάρης Καπράλος σημειώνει μεταξύ άλλων στο κείμενο της επιμέλειας: “Ο συμβολισμός στις εικαστικές τέχνες δεν περιορίζεται στο σχετικό, ονομαστικά, κίνημα, που έκανε το σύμβολο κύριο ζήτημα επεξεργασίας. Κάθε έργο τέχνης είναι σύμβολο, καθώς αναδεικνύει κατ επιλογήν ένα συγκεκριιμένο εννοιολογικό περιεχόμενο εντός ενός δεδομένου εννοιολογικού πλαισίου το οποίο επεξεργάζεται με μια αναγνωρίσιμη ή και καινοφανή μορφή (ανεικονική /μη απεικονιστική τέχνη) μεταφέροντας μηνύματα και εκκινώντας προβληματισμούς κυρίως κατά την διαδικασία αποσυμβόλευσης που επιχειρεί ο θεατής. Η λειτουργία της αποσυμβόλευσης από τον Άνθρωπο - αποδέκτη, δηλαδή της ερμηνείας του συμβόλου, είναι αμφίδρομη μεταξύ του δημιουργού του και του θεατή του συμβόλου, και εμπεριέχει σαφή ανατροφοδότηση (feedback) και προς τις δύο πλευρές, καθώς συχνά ένα σύμβολο θα παρεκκλίνει κατά την ερμηνεία του από το αρχικό εννοιολογικό περιεχόμενο ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα ενός άλλου προσωπικού ή κοινωνικού μύθου, κάθε εποχής και κάθε τόπου”.
Στην έκθεση παρουσιάζουν τα έργα τους ζωγραφικής, χαρακτικής, γλυπτικής, φωτογραφίας και εικαστικού αντικειμένου οι καλλιτέχνες της συλλογικότητας Σταύρος Αποστόλου, Καληάνθη Βογδοπούλου, Άννα Γκιώτη, Μαρίσσια Δεληγιώργη, Ορέστης Διαμάντης, Χριστίνα Ζυγούρη, Φώτης Κλογέρης, Αγγελική Κουρμουλάκη, Κώστας Μεννής, Μαρία Μιντιούρη, Γιάννης Ρουμπάνης Αλέξανδρος Τσαντίδης, και οι επιλεγμένοι να συμβάλλουν με τα έργα τους φίλοι της ομάδας καλλιτέχνες ως guest artists: Γιάννης Αδαμαντίδης, Γαβριήλ Ανδρονικίδης, Σωτήρης Γιολδάσης, Βασίλης Καρκατσέλης, Φωτεινή Μπουχάρα, Άγγελος Σοφιανίδης.
Η ARC (Art Revisited Collective) είναι μία ομάδα Ελλήνων εικαστικών καλλιτεχνών οι οποίοι ένωσαν τις δυνάμεις τους για να προωθήσουν την τέχνη τους, αλλά και να δημιουργήσουν ένα όχημα στήριξης του οράματος τους και της συνεργασίας τους ικανό να στηρίξει δράσεις, προβάλλοντας μία ολοκληρωμένη άποψη για την σύγχρονη τέχνη σήμερα. Την ομάδα συντονίζει και διαχειρίζεται ο εικαστικός επιμελητής Πάρης Καπράλος. Περισσότερες πληροφορίες: arcgreece.blogspot.com
Εγκαίνια Έκθεσης: Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2019, 20:00 – 22:30
Διάρκεια Έκθεσης: Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου έως και το Σάββατο 2 Μαρτίου 2019
Ημέρες και ώρες λειτουργίας:
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 11:00 – 14:30 & 17:30 – 20:30
Τετάρτη, Σάββατο: 11:00 – 16:00
Κυριακή, Δευτέρα: Ανοικτά κατόπιν τηλεφωνικού ραντεβού
Αίθουσα τέχνης My Art Box by Technohoros
Λεμπέση 12 & Μακρυγιάννη, Αθήνα | metro Ακρόπολη
Τηλέφωνο 211 1823818
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ:
Βιογραφικά, Statements και ενδεικτικά έργα
Αλέξανδρος ΤσαντίδηςΣύντομο Βιογραφικό
Ο Αλέξανδρος Τσαντίδης είναι ζωγράφος. Γεννήθηκε στην Ξάνθη το 1984. Σπούδασε στο Τμήμα Γεωπληροφορικής & Τοπογραφίας στο ΤΕΙ Σερρών (2002-2009) και καλές τέχνες στο 1ο Εργαστήριο Ζωγραφικής του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας με έδρα την Φλώρινα (2011-2016). Ασχολείται με το graffiti από το 1999 ως και σήμερα. Πέρα από τη ζωγραφική ασχολείται και με γλυπτική, φωτογραφία και γράψιμο. Εργάζεται ως αναπληρωτής καθηγητής εικαστικών τα τελευταία χρόνια. Είναι μέλος της εικαστικής συλλογικότητας ARC.
Δήλωση
Ημερολόγια γεμάτα με σημειώσεις και σκίτσα, όλες οι σκέψεις και οι δαίμονες είναι εκεί. Πολλά μεγαλώνουν και γίνονται έργα, συχνά γράφω, πάλι παιδεύομαι. Πάλι θα μείνω στο σπίτι να γράψω, να ζωγραφίσω, να χαθώ στον κόσμο της τέχνης. Γιατί όταν δημιουργείς , όποια τέχνη και αν κάνεις το μυαλό φεύγει από αυτόν τον κόσμο. Δυστυχώς ή ευτυχώς, τα προβλήματα μου και του κόσμου με επηρεάζουν πολύ στα έργα μου. Εξπρεσιονισμός ίσως, μπορεί και κάτι άλλο μερικές φορές, άλλωστε οι ταμπέλες δε μ’άρεσαν ποτέ. Ηρεμία στα δάση και τα βουνά. Που και που αυτοσαρκάζομαι.
Σύντομο Βιογραφικό
Η Αγγελική Κουρμουλάκη γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Έκανε πολυετείς ιδιωτικές σπουδές στα εικαστικά και συνεχίζει με διαρκή προσωπική έρευνα. Παρακολούθησε βιωματικά εργαστήρια δραματοθεραπείας, ψυχοδράματος και ομάδων αυτογνωσίας. Επί σειρά ετών υπήρξε δραστήριο μέλος της εικαστικής ομάδας “Πολυεργαστήρι” και της θεατρικής ομάδας “Θεατρικό εργοτάξιο”, ενώ αντίστοιχα διετέλεσε προϊσταμένη εικαστικών σπουδών στο Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Θέρμης. Μεταξύ άλλων, ασχολήθηκε συστηματικά με τη διδασκαλία των εικαστικών και τη σκηνογραφία και περιστασιακά με τη συντήρηση επιτοίχιων έργων τέχνης και διακόσμησης. Επιπρόσθετα, ασχολήθηκε με την εικονογράφηση του παιδικού βιβλίου, ενώ έχει γράψει και εικονογραφήσει τα ποιητικά παραμύθια “Ονειροτρόπια” (εκδόσεις iwrite) και “Ονειροτρόπια 2” (εκδόσεις Σαιξπηρικόν). Παρουσίασε το έργο της σε 8 ατομικές και 15 ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής, καλλιτεχνικής μάσκας και κούκλας. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος Είναι ιδρυτικό μέλος της εικαστικής συλλογικότητας ARC.
Δήλωση
Η ζωγραφική και η τέχνη γενικότερα είναι για μένα ένας δρόμος διερεύνησης και κατανόησης της πραγματικότητας όπως αυτή καταγράφεται στο εσωτερικό της ύπαρξής μου. Έτσι, καταλήγω να μελετώ τον εαυτό μου προκειμένου να καταλάβω τον κόσμο. Πιο συγκεκριμένα, η τέχνη γίνεται το μέσο της ενδοσκόπησης, αλλά και της αποτύπωσης των εσωτερικών τοπίων που διαγράφονται σ΄ αυτά τα βαθύτερα στρώματα του είναι. Στη διάρκεια του χρόνου γίνεται ένα ημερολόγιο πνευματικών διαδρομών, που τελικά σκιαγραφούν μια πορεία προς την αυτογνωσία. Σ΄ αυτό το ταξίδι, η πραγματικότητα ξεδιπλώνεται σε πολλά επίπεδα που ξεκινούν από τα πιο επιφανειακά, της περιγραφής και της αφήγησης και φτάνουν στα βαθύτερα, του συμβολισμού και της πολυσημίας των μορφών. Η ζωγραφική, μου δίνει τη δυνατότητα να μελετήσω τόσο την ύλη με τις ποιότητές της, όσο και τις ιδέες που αυτές μπορούν να ενσωματώσουν. Έτσι, ξεκινώ από το συγκεκριμένο (θέμα και σχέδιο) και βαδίζω προς το αφαιρετικό (με μικτές τεχνικές και ύλες ) επιδιώκοντας να αποδώσω τις πολλαπλές αυτές διαστάσεις που συνθέτουν και διαπερνούν την εικόνα. Τελικός μου στόχος είναι η εικαστικότητα , ως ικανός τρόπος έκφρασης της πνευματικότητας, η οποία με τη σειρά της αποτελεί και τη βασική μου υπαρξιακή αναζήτηση.
Σύντομο Βιογραφικό
Η Άννα Γκιώτη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1977, σπούδασε Νομική στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Δημόσιο Δίκαιο. Εργάζεται ως δικηγόρος στην Θεσσαλονίκη, όπου διατηρεί γραφείο. Η ενασχόληση της με την Τέχνη υπήρξε μια παράλληλη δραστηριότητα από το 2008 και εξής, οπότε ανέπτυξε και εκθεσιακή δραστηριότητα με ενδιαφέρουσες κριτικές. Έκτοτε έχει επιμεληθεί εξώφυλλα για CD της Χ Music Productions, τα αρχιγράμματα για το παραμύθι του Δημήτρη Φιλοκώστα με τίτλο «Η νεραϊδοφωνή» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γράμματα, και έχει σχεδιάσει το εξώφυλλο από τη συλλογή διηγημάτων του Βασίλη Καραδάη με τίτλο «Νειρολόι» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Νεφέλη και του βιβλίου του Haim Omer “Ηρεμη Δύναμη” που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Γλάρος. Είναι ιδρυτικό μέλος της εικαστικής συλλογικότητας ARC.
Δήλωση
Μιά μικρή γραμμή η αφετηρία, όπου το μελάνι και ο μαρκαδόρος ζωντανεύουν μιά εικαστική ματιά του σύγχρονου τρόπου ζωής. Ένα ημερολόγιο-παρατήρηση της καθημερινότητας, η μεγαλούπολή, η μοναξιά, ο χρόνος, το αίσθημα εγκλεισμού-εγκλωβισμού, το υποσυνείδητο. Ένα ασπρόμαυρο σύμπαν ζωγραφικής αταξίας, γεμάτο από σκόρπιες εντυπώσεις και συναισθήματα, καδραρισμένες στιγμές, αναγνωρίσιμα αντικείμενα, εικόνες κόμικς και μια χαμένη παιδικότητα που φαντάζει ο μόνος τρόπος διαφυγής.
Σύντομο Βιογραφικό
Η Χριστίνα Ζυγούρη είναι ζωγράφος, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου και ζει και εργάζεται μόνιμα. Σπούδασε γραφιστική στο ΙΙΕΚ Πυθαγόρας και αποφοίτησε το 2011 από την Σχολή Καλών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας με έδρα την Φλώρινα. Από τότε συμμετείχε σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα αλλά και σε ομαδικές διαδικτυακές εκθέσεις που οργάνωσαν γκαλερί της Βενετίας. Παράλληλα, εργάζεται ως καθηγήτρια εικαστικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και προσφέρει εθελοντική εργασία σε γηροκομείο της πόλης. Έχει δείξει την δουλειά του σε μία ατομική έκθεση και σε 9 ομαδικές. Είναι ιδρυτικό μέλος της εικαστικής συλλογικότητας ARC.
Δήλωση
H ζωή είναι γεμάτη περιστατικά. Άλλες φορές ευχάριστα, άλλες δυσάρεστα, άλλες πάλι δημιουργούν τραύματα που μας καθορίζουν, μικρά ή μεγαλύτερα. Κάποιοι, αντιλαμβανόμαστε την πληγή που δημιουργήθηκε, άλλοι πάλι όχι. Κάποιοι, καταφέρνουν να τα ξεπεράσουν μόνοι τους και να συνεχίζουν τη ζωή τους, αντλώντας δύναμη από ό,τι τους συνέβη και άλλοι ζητούν βοήθεια για να προχωρήσουν. Υπάρχει όμως και μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων, που είτε δεν έχει κατανοήσει τι επίδραση έχουν πάνω τους τα γεγονότα ή δεν έχουν τη δύναμη να παλέψουν, είτε δεν έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν την απαραίτητη βοήθεια. Όσο περνάει ο καιρός, το όποιο πρόβλημα, γίνεται θηλιά και η πληγή δεν κλείνει ποτέ, γίνεται τροχοπέδη στην οποιαδήποτε εξέλιξή τους...
Σύντομο Βιογραφικό
Ο Ορέστης Διαμάντης γεννήθηκε το 1990 στην Πάτρα, ενώ ζει και εργάζεται στην Μ. Βρετανία. Είναι απόφοιτος του τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, και έχει ασχοληθεί επισταμένως με την Ζωγραφική, την Χαρακτική, την Γλυπτική και την αγιογραφία, την συντήρηση τοιχογραφίας,αλλά και την ψηφιδογραφία στους Αγίους Τόπους (ατομικά και συλλογικά έργα του βρίσκονται στην Ι.Μ. του Αγ. Γερασίμου στη Παλαιστίνη). Έχει δείξει την δουλειά του σε τρεις ατομικές εκθέσεις και μερικές ομαδικές, και σε διεθνή projects. Έργα του ανήκουν σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι ιδρυτικό μέλος της εικαστικής συλλογικότητας ARC.
Δήλωση
Έρμαιο των καταστάσεων το νωχελικό μυαλό έχει πάντα την ανάγκη να καλύψει τις αδυναμίες του και να συμβιβαστεί με τα πάθη σε μια σχέση αλληλεξάρτησης. Άλλοτε θύματα και άλλοτε θύτες, Θεός, κράτος, κοινωνία και μοίρα γίνονται συνένοχοι μιας επίπλαστης πραγματικότητας υφαίνοντας ταυτόχρονα το μανδύα της ελπίδας. Ο συνδυασμός αυτός με τη φθαρτή φύση του ανθρώπου και τον εγωισμό , άγουν τις ευθύνες του βίου σε αναγκαίες συνθήκες”
Σύντομο Βιογραφικό
Η Καληάνθη Βογδοπούλου γεννήθηκε το 1993 στα Πετρανά Κοζάνης. Σπούδασε Χαρακτική με καθηγήτρια την Δήμητρα Σιατερλή, στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών Φλώρινας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας από το οποίο αποφοίτησε. Έχει δείξει έργα της σε μία ατομική έκθεση, και δέκα ομαδικές εκθέσεις και projects, ενώ έχει κάνει μία site-specific εγκατάσταση στην βιτρίνα της Myro Gallery στην Θεσσαλονίκη. Έργα της ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές. Είναι ιδρυτικό μέλος της εικαστικής συλλογικότητας ARC.
Δήλωση
Εκεί που το σημείο γίνεται γραμμή και ακολουθεί την κίνηση του χεριού που πάλλεται με τόση ένταση, με μία δόση ασάλευτου πείσματος για την εξάλειψη της οποιασδήποτε παραστατικής εικόνας, εκεί που το εγώ διασπάτε και η ψυχή γίνεται ο οδηγός της γραφίδας στο αδειανό δοχείο που υπάρχει μπρος, εκεί λοιπόν γεννάται για να αποτυπωθεί και να νεκρωθεί την ίδια στιγμή. Ως χαράκτρια αναγνωρίζω στον εαυτό μου την οξύμωρη επιθυμία η “μήτρα” να γεννά μονάχα μία φορά. Η γραφή που δεν θα γίνει λόγος ποτέ μα ούτε εικόνα, για μένα γίνεται χαρακιά στο μέταλλο προετοιμασμένη να βιαστεί για ένα μονάχα αποτύπωμα στο χαρτί. Λευκά κενά που τα διαδέχονται άσκοπες γραμμές σε μία συνεχή πάλη της ψυχής μου, σε έναν διάλογο που καταλήγει στον πιο κενό μονόλογο, στην απέραντη κενότητα, στην πιο βουβή έκρηξη. Η γραμμή μια εμένα δεν ήταν ποτέ διαδρομή, αλλά πάντα φωνές που δεν έβρισκαν τον δρόμο τους στην ηχώ και το χαρτί πάντα η τραχιά επιφάνεια που έπρεπε να διαπεραστεί για να ακουστώ. Η συνεχής αναπάντητη ερώτηση μου, πίσω από την γραμμή είναι αν το μυαλό ήταν ένα κουτί δίχως χρόνο και υπόσταση πως θα μπορούσε ο λόγος να αποτυπωθεί εκεί μέσα;
Σύντομο Βιογραφικό
Ο Σταύρος Αποστόλου γεννήθηκε στη Βέροια, το 1982. Μεγάλωσε στην Κατερίνη και αποφοίτησε από την Αρχιτεκτονική Σχολή του Α.Π.Θ. το 2007. Έκανε σπουδές στην αρχιτεκτονική τοπίου στη Βιέννη και μεταπτυχιακές σπουδές αρχιτεκτονικής στη Μαδρίτη όπου παράλληλα παρακολούθησε σεμινάρια εικαστικών και παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής σε ιδιωτικές σχολές. Με τη ζωγραφική ασχολείται από 6 χρονών, παρακολουθώντας μαθήματα με δάσκαλο τον Στέλιο Μαυρομάτη. Μαθήτευσε για 4 χρόνια βυζαντινή αγιογραφία με δάσκαλο τον Κων. Ξενόπουλο. Στην αρχιτεκτονική σχολή του ΑΠΘ, παρακολούθησε μαθήματα του τομέα των Εικαστικών με καθηγητές τους Κ. Βαρώτσο, Δ. Φράγκο, Δ. Ξόνογλου και Σ. Παναγιωτάκη. Έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, έργα του βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι ιδρυτικό μέλος της εικαστικής συλλογικότητας ARC.
Δήλωση
Πάντα με ενδιάφερε η έκφραση του παρόντος σαν να ήταν η ζωγραφική μια άμεση και ανόθευτη αντανάκλαση ενός κόσμου συνειδητού και ασυνείδητου που ενώνεται στο τώρα. Συχνά με απασχολούν κοινωνικά θέματα και θέματα της καθημερινότητας, περισσότερο από θέματα αιώνια και ίσως επιτηδευμένα. Θεωρούσα πάντα ότι η τέχνη ξεκινά να παράγεται από τη στιγμή της ασυνείδητης θέασης ή σκέψης ενός ορατού ή μη ερεθίσματος. Λειτουργεί αυτή η διαδικασία έπειτα αυτόνομα πλάθοντας τις δικές της συνέργειες στο χώρο της έμπνευσης. Ο καλλιτέχνης δεν χρειάζεται παρά να γίνει ο διαμεσολαβητής ανάμεσα στο αρχικό ερέθισμα και στην απόδοση του στον κόσμο των πραγμάτων. Πολλές φορές το μέσο αυτής της απόδοσης είμαι ασήμαντο. Σημασία έχει να μην χαθεί εκείνη η πρώτη εντύπωση, που άλλωστε με όποιον τρόπο και να μεταφερθεί πάντοτε θα γίνει μέσα από ξεχωριστό φίλτρο του κάθε καλλιτέχνη. Απομακρύνοντας ότι μπορούσε να θολώσει την καθαρή ανάμνηση και την καθαρή μεταφορά της πρώτης σύλληψης , ανακάλυψα ότι η τέχνη παράγεται στο φίλτρο των εμπειριών μας και της ατομικής έκφρασης και λειτουργεί με αυτόματο σχεδόν τρόπο πάνω στον καμβά. Έπειτα το χέρι ακολουθεί τα πλήρη, τα κενά, τους ήχους, τον ρυθμό, τις γραμμές και τα σχήματα αυτής της μυστηριώδους κατάστασης ανάμεσα στην έμπνευση και την δημιουργία. Είναι ίσως μια απάντηση στο ερώτημα του Σίλλερ αν μπορούν, άραγε να διαμορφωθούν σχέσεις θετικής διαμεσολάβησης ανάμεσα στις ιδέες του λόγου και την αισθητικότητα. Έτσι οι γραμμές μπλέκονται, δημιουργώντας σχήματα και θέσεις για χρώματα με οδηγό όχι την απόλυτη απεικόνιση αλλά τον συγχρονισμό του ρυθμού της στιγμής με την διάρκεια του καμβά.
Σύντομο Βιογραφικό
O ζωγράφος Φώτης Κλογέρης γεννήθηκε στη Αλβανία το 1973. Σπούδασε ζωγραφική και εφαρμοσμένες τέχνες στη Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών των Τιράνων. Απο το 1996 ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονική. Έχει δείξει την δουλειά του σε 3 ατομικές εκθέσεις στην Θεσσαλονίκη και έχει λάβει μέρος σε περισσότερες από 50 εκθέσεις σε όλο τον κόσμο. Έργα του ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές. Είναι ιδρυτικό μέλος της εικαστικής συλλογικότητας ARC.
Δήλωση
Στα έργα μου της σειράς “Αστικό Τοπίο” αποτυπώνω την ατμόσφαιρα της πόλης. Με ενδιαφέρει περισσότερο η εντύπωση που αφήνει η κίνηση του πλήθους το αδιόρατο στίγμα του ανθρώπου που δεν αποτυπώνεται υλικά στον χώρο αλλά χωρίς αυτό η πόλη δεν νοείται.
Σύντομο Βιογραφικό
Η Μαρία Μιντιούρη γεννήθηκε το 1992 στις Σέρρες όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε ζωγραφική με τον καθηγητή Γιάννη Ζιώγα, στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών Φλώρινας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας από το οποίο αποφοίτησε το 2015. Έχει παρουσιάσει έργα της σε ομαδικές εκθέσεις. Είναι μέλος της εικαστικής συλλογικότητας ARC.
Δήλωση
Μια δουλεία που κινείται στο μοτίβο της αφαίρεσης. Μια δραματοποίηση των συναισθημάτων και καταγραφή μιας ροής ανείπωτων λέξεων. Η υλικότητα της επιφάνειας του καμβά επιτρέπει ένα οπτικό ταξίδι στις τσακίσεις και τις αναδιπλώσεις. Μια δράση που εκτυλίσσεται ανάμεσα στις πτυχές του έργου κι ένας δρόμος που ίσως καταλήγει σε αδιέξοδο, γίνεται η αφήγηση γεγονότων και παύει πλέον να υπάρχει η αφαιρετική διάθεση της θέασης. Η επιφάνεια, που με την τρισδιάστατη πλέον υπόστασής της προτρέπει την ανάγκη για απτική επαφή. Ένα υπερβατικό όριο που οριοθετεί μια υπέρβαση.Το μαύρο τείνει να τονίζει τον όγκο και κάνει πιο εύκολα αντιληπτές τις φόρμες και τις διαδρομές, τις οποίες καλείται να ακολουθήσει με διαφορετικό μάλλον τρόπο ο θεατής.
Σύντομο Βιογραφικό
Η Μαρίσσια Δεληγιώργη γεννήθηκε το 1983 στο Μαρούσι Αττικής και κατάγεται από τον Πύργο Ηλείας. Αποφοίτησε από το Τµήµα Αρχιτέκτων του Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας και συνέχισε τις σπουδές της στο ΔΠΜΣ του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, στον τοµέα “Σχεδιασµός - Χώρος - Πολιτισµός”. Συµµετείχε µεταξύ άλλων στο εργαστήριο – έκθεση “Χειρώνακτες. Εργαστήρια λέξεων, σχεδίων, εικόνων” (Φ. Μαργαρίτη, Βυζαντινό & Χριστιανικό Μουσείο της Αθήνας), ενώ σχέδια από το ερευνητικό της µε θέµα µε τίτλο Edgar Alan Poe (1809-1849), Οικοδοµώντας τον χώρο (Βόλος, 2005) έχουν συµπεριληφθεί στο βιβλίο της Φ. Μαργαρίτη “Το εργαστήρι του συγγραφέα. Το εργαστήρι του αρχιτέκτονα. Και µια συνοµιλία µε τον Νάνο Βαλαωρίτη”, (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 2007). Από το 2013 εως τον Αυγουστο του 2018 αποτέλεσε ενεργό µέλος της διεθνούς Μη Κερδοσκοπικής Οργάνωσης Architecture for Humanity (Athens), η οποία µετονοµάστηκε σε Open Architecture Collaborate (Athens) συµµετέχοντας στην υλοποίηση project όπως Your city lab (Biennale di Venezia 2016, Αutonoma 2016), Workshop το Εµπορικόν (Ίχνη εµπορίου, Αθήνα 2014), Οµάδαν (Athens Biennale 2013), Athens wordscape (TAF, 2013). Είναι μέλος της εικαστικής συλλογικότητας ARC.
Δήλωση
Ετερότοποι αποσπασματικοί χώροι δομημένοι από τις έννοιες αποξένωση, κενό, πλάνητας, έλλειψη, ερείπωση, νοσταλγία, οι οποίοι αποτελούν τόπους κατοικίας για τον ασθενικό ήρωα που κατοικεί στον υπερσχεδιασμένο ερειπωμένο πύργο του, για τον άνθρωπο του πλήθους, με τον διττό χαρακτήρα (αυτού που παρακολουθεί και παρακολουθείται) που πλανάται στην αναδυόμενη αστική μεγαλούπολη, για τον ρομαντικό πλάνητα που κατοικεί στην ερειπωμένη φύση και για τον ξένο που κατοικεί εγκλωβισμένος στα αδιάφορα κελύφη της σύγχρονης μεγαλούπολης. Το βίωμα της συνεχούς περιπλάνησης θέτει το ζήτημα του ξένου, ως αυτού που αναζητά τον ορισμό της ύπαρξης του. Κατά συνέπεια ο χώρος αυτόματα μεταμορφώνεται σε κενό, με την χωρική και βιωματική έννοια, καλώντας τον ξένο να εγγράψει τις νέες εμπειρίες του. Αυτό οδηγεί στην συνεχή αναζήτηση της οντότητας του μέσα τον χωρικό επαναπροσδιορισμό της και την επανεγγραφή των βιωμάτων του. Με άλλα λόγια, πρόκειται για μια συνεχή συρραφή προσωπικών αποσπασματικών μικρόκοσμων με στόχο την εύρεση αλλά και τον ορισμό της ατομικής ταυτότητας.
Σύντομο Βιογραφικό
Ο Γιάννης Ρουμπάνης, ευρύτερα γνωστός με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο “Sugahtank”, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Μεγάλωσε στους Αγ. Αναργύρους και στο Μενίδι, ασχολήθηκε με την πυγμαχία και το Θέατρο Σκιών Σπούδασε Graphic Design στο ΙΕΚ Ωμέγα και στη Βακαλό. Απο όπου πήρε Bachelor στο design απο το Πανεπιστήμιο του Derby. Συνεργάστηκε με μεγάλα δημιουργικά γραφεία όπως η Visual Art και διαφημιστικές εταιρίες όπως η Create n Make και η Αdel Saatchi & Saatchi της Αγγλίας. Διετέλεσε art director στις εταιρείες Credin και Morfat και έχει συνεργαστεί με εκδοτικούς οίκους. Έχει σχεδιάσει αφίσες και flyers για θεατρικές παραστάσεις και για clubs όπως το Mad club, το Booze Copertiva, το Speakeasy κ.ά. Εχει κάνει το design σε εξώφυλλα δίσκων διάφορων καλλιτεχνών και εταιρειών όπως η Helicon Sound Records και έχει δημιουργήσει τις εταιρικές ταυτότητες εκδοτικών οίκων και δισκογραφικών εταιριών όπως οι THISONERECORDS και COUNTERPRESS στην Αγγλία, ήταν υπευθυνος δημιουργικού για περιοδικά Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις, και επιδεικνύει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις εναλλακτικές πειραματικές μορφές γραφιστικής και την street art. Εκανε τα πρώτα βήματα στο σχέδιο και την ζωγραφική με τον Δημήτρη Σεβαστάκη και Παρακολούθησε μαθήματα Ιστορίας της Τεχνης και του design με τον Μιλτο Φραγκόπόυλο και τον Γιάννη Παπαιωάνου και παρακολούθγσε μαθήματα φωτογραφίας με τον Γιώργο Δεπόλλα. Ενδιαφέρθηκε για το Illustration και της νέες μορφές τέχνης κάτω απο την καθοδήγηση του Εκτορα Χαραλάμπους και Γιώργου Κριτσιοτάκη. Είναι ιδρυτικό μέλος της εικαστικής συλλογικότητας ARC.
Δήλωση
Η σειρά “Retired Boxer” εστιάζω την προσπάθεια μου να ερμηνέυσω τα πράγματα που με απασχολούν ( η πάροδος του χρόνου, το χασιμο της νιότης, η παρακμή, η βία και ο θάνατος)και να λύσω ζωγραφικά προβλήματα όπως η φόρμα , η αποδόμηση και η απλότητα, ανάτρεξα σε γνώριμες εικόνες της νιότης μου που ήταν οι πυγμαχία και οι πυγμάχοι, ως αντικείμενο αποτύπωσης αυτών των ερωτημάτων. Το σώμα εδώ χρησιμοποιείτε με έναν απλό τρόπο για να αποδώσει την κίνηση και την φθορά. Το υλικό είναι τα λαδοπαστέλ που δίνουν την αίσθηση του φθαρτού και του προσωρινού. Οι πυγμάχοι δεν μοιάζουν νικητές αλλά συνεχίζουν να αγωνίζονται. Ενας παραλληλισμός με την ζωή κι ένα κοινό τέλος ή ήττα και το σκοτάδι. Οι φιγούρες παρουσιαζοναι πάντα ως μία για να δηλωθεί η εσωτερική πάλη της μονάδας.
Σύντομο Βιογραφικό
Ο Άγγελος Σοφιανίδηςγεννήθηκε στην Βέροια το 1987. Όμως, τα περισσότερα χρόνια της ζωής του τα έζησε στην Θεσσαλονίκη όπου σπούδασε και εργάζεται. Είναι απόφοιτος και υπ. Διδάκτορας του Τμήματος Φυσικήςτου ΑΠΘ.Στη δουλειά του περιλαμβάνονται έργα καθαρά φωτογραφικά αλλά και πολλά φωτογραφικά έργα με μεικτή τεχνική ή «φωτογραφικά έργα σε τρεις διαστάσεις». Έχει συμμετάσχει σε 14 ομαδικές εκθέσεις παρουσιάζοντας φωτογραφικές του εργασίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ξεκίνησε την ενασχόληση του με την φωτογραφία το 2010 ενώ από το 2014 είναι μέλος του Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Τα τελευταία χρόνια, είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Φωτογραφικού Κέντρο Θεσσαλονίκης.
Δήλωση
Η ανάγκη για έκφραση είναι μια παλιά υπόθεση στη ζωή μου. Άρχισε με τον λόγο, πέρασε από την μουσική και κατέληξε στην διαχείριση του φωτός. Η φωτογραφία μπήκε στην ζωή μου ξαφνικά και χωρίς συνειδητή απόφαση, ως παρόρμηση. Από τότε αναζητώ το νόημα πίσω από την εικόνα ή προσπαθώ να προσδώσω επιπλέον νόημα στην εικόνα δίνοντας της μορφή και διαστάσεις στον χώρο. Γράφω, κόβω, πλέκω, αναδιατάσσω για να οδηγηθώ στην τελική μορφή του έργου. Δεν είναι ποτέ μία φωτογραφία. Είτε είναι μια σειρά φωτογραφιών είτε ένα έργο με μεικτή τεχνική που λειτουργεί ως ενιαία έκφραση μια ιδέας. Η ιδέα είναι κυρίαρχη στο έργο και η απεικόνιση της ακολουθεί.
Σύντομο Βιογραφικό
Η Φωτεινή Μπουχάρα είναι ζωγράφος και Tattoo Artist που γεννήθηκε στην Καστοριά αλλά ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη. Ασχολείται επαγγελματικά με την θεραπευτική δερματοστιξία, το διορθωτικό τατουάζ στην καθημερινή γλώσσα (permanent scalp and face micropigmentation). Έχει δείξει την δουλειά της σε 10 ομαδικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει στην διοργάνωση projects που συνδυάζουν πολλά είδη καλλιτεχνικής δημιουργίας και έκφρασης. Έργα της εικονογραφούν μουσική σε ψηφιακή μορφή από πολλά συγκροτήματα. Έργα της ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές.
Δήλωση
Αναζήτηση της λύτρωσης μέσω των εικόνων. Ξεγύμνωμα των δαιμόνων και ξέπλυμα των κλόουν. Βαθύ βλέμμα στη ματιά και άνοιγμα ψυχής. Τι πιο φυσική είσοδος; στην ανθρώπινη φύση; Ζωγραφικό κάλεσμα και οι Δον Κιχώτες έφτασαν να σώσουν δαίμονες και κλόουν. Οι πρώτοι λυτρώθηκαν και οι δεύτεροι βγάλαν το μακιγιάζ τους και απελευθερώθηκαν. Φιγούρες ζωής που θέλουν να δραπετεύσουν από το χαρτί και να μας μεταφέρουν λόγια.
Γαβριήλ Ανδρονικίδης
Σύντομο Βιογραφικό
Ο Γαβριήλ Ανδρονικίδης είναι γλύπτης, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1958 όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε ζωγραφική, αγιογραφία, σχέδιο και γλυπτική κοντά σε καλλιτέχνες της πόλης (Κώστα Τσιλσαβίδη, Κυριάκο Καμπαδάκη, Σάββα Πουρσανίδη). Είναι μέλος του ΣΚΕΤΒΕ και του ΟΣΔΕΕΤΕ. Παρουσίασε το έργο του σε 10 ατομικές εκθέσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ενδεικτικά σε Αλατζά Ιμαρέτ , Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, Casa Bianca , Melenia Art Gallery, Ρουμανία – Βουκουρέστι. Συμμετείχε σε δεκάδες ομαδικές εκθέσεις. Πήρε μέρος σε 2 Συμπόσια ( το 2013: Greek Marble Initiative & το 2015: Συμπόσιο Γλυπτικής Δήμου Πολυγύρου) Απέσπασε διακρίσεις : 1ο βραβείο γλυπτικής στην 3η Πανελλαδική Έκθεση Ζωγραφικής – Γλυπτικής της ΑΔΕΔΥ, 2006 , και, 1ο βραβείο γλυπτικής στην Λ΄ Πανελλήνια Έκθεση Εικαστικών Τεχνών 2010 του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός Έργα του βρίσκονται σε δημόσιους χώρους και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.Δήλωση
Πεπεισμένος ότι η τέχνη είναι μία μορφή κοινωνικής συνείδησης και ένα ισχυρό μέσο γνώσης, δημιουργώ έργα τέχνης με σαφή αναφορά στην πραγματικότητα, προσπαθώντας να επικοινωνήσω τις ιδέες μου για το σήμερα και τη ζωή… Τα έργα της συμμετοχής μου στην ομαδική έκθεση της Gallery « My Art Box είναι ένα δείγμα αυτής της προσπάθειάς μου.
Σωτήρης ΓιολδάσηςΣύντομο Βιογραφικό
Ο Σωτήρης Γιολδάσης είναι υπερρεαλιστής ζωγράφος και εικονογράφος. Γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στην Άρτα, ενώ σπούδασε στην Ιταλία. Έχει δείξει την δουλειά του σε 2 εκθέσεις. Έργα του ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές.
Δήλωση
Γεννήθηκα και μεγαλωσα στην Αρτα το 76. Μια πόλη με ενα γεφύρι που μαζί περάσαν όλα τα χρόνια της ιστορίας. Μια ιστορία που φτάνει ως τις μέρες μας εμπλουτισμένη με μύθους, θρύλους και παραδόσεις. Στο μυαλο ενός παιδιού για να μπορέσουν να χωρέσουν όλα αυτά χρειαζόμαστε πρώτα να τα δει. Τότε τα καταλαβαίνει. Και τότε αρχίζει η φαντασία να εικονογραφεί. Κι ότι δεν μπορεί να το καταλάβει να το αλλάζει, να το φέρει στα μετρά του. Κάπως έτσι ξεκίνησε και η ιστορία μου. Να προσπαθώ να ταιριαξω ιστορίες σε μια εικόνα. Στην αρχή με μαρκαδόρους, μετα με μολυβια και τωρα με λαδια. Η ζωγραφικη με μεγαλωσε. Μου εδωσε κι ενα βραβειο στα 12 σε μια εκθεση της πολης μου. Με εβαλε έφηβο σ'ενα κόσμο αμφισβήτησης χωρίς πολλές οδηγίες. “Ορίστε”, λεει. “Αυτος ειναι ο κοσμος. Δε σ'αρεσει; Φτιαξτον. Ψαξε τα μέσα σου και ξεκινα”. Δεν τη σπούδασα τη ζωγραφική. Αυτή με σπούδασε. Βρες την ουσία, έλεγε πάντα. Κι εγώ έψαχνα, ακομα ψάχνω δηλαδή, μεσα μου να βρω αυτή την ουσία, το λόγο, την αρχή. Κάθε πινάκας, μεσα κι εγω. Καθε φορα κι αλλος εγω. Κι οσο ψαχνω παντα κατι βρίσκω. Κι ολο καταλαβαινω πως η ουσια ειναι η δημιουργια. Ειναι το γεγονος οπου η ουσία αποκτα συνείδηση. Τη συνείδηση που έχουμε ολοι.
Σύντομο Βιογραφικό
Γεννήθηκε στο Παλαιό Φάληρο Αττικής το 1952. Έχει παρουσιάσει τη χαρακτική και ζωγραφική του εργασία σε 17 ατομικές και πάνω από 50 ομαδικές εκθέσεις, σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ομοίως, τη φωτογραφική του εργασία παρουσίασε σε 51 ατομικές και πάνω από 100 ομαδικές. Εκδόθηκαν διάφορα έντυπα και βιβλία με κείμενα, δοκίμια, μονογραφίες, ποίηση, χαρακτικά και φωτογραφίες του.
Διετέλεσε Μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Μουσείου Φωτογραφίας της Θεσσαλονίκης.
Μεταξύ άλλων το 1984 ιδρύει τη Φωτογραφική Ομάδα Τριανδρίας, γνωστή σε όλους σήμερα, σα Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και είναι Πρόεδρος της Καλλιτεχνικής του Επιτροπής.
Μέλος διάφορων δραστήριων καλλιτεχνικών ομάδων, εργάζεται για τη διάδραση των τεχνών. Διδάσκει το αντικείμενό του παντού όπου του ζητηθεί. Τον απασχολεί τόσο η παραδοσιακή αντίληψη για την τέχνη, όσο και το ταξίδι της πέραν των ορίων. Παρουσίασε την πρόσφατη εργασία του σε πολλούς χώρους και θεσμούς, και ανάμεσά τους στο Γαλλικό Salon, στο Βελιγράδι, τις Βρυξέλες, το Δουβλίνο, το Μεξικό, το Περού, την Ισπανία, Σερβία, Κροατία, Κίνα, στην Κωνσταντινούπολη και Σουηδία πολλαπλώς, τις Φωτογραφικές Ημέρες του Κάουνας στη Λιθουανία, στο ¨Ευρωπαίοι Δημιουργοί¨ στο Lotz της Πολωνίας, το Ουγγρικό Μουσείο Φωτογραφίας, τα Φεστιβάλ Marigrafia και Photovakation της Βουλγαρίας, την Biennale του Άμστερνταμ, την Phodar Bienniale, τη Φωτογραφική Συγκυρία και τη PHOTOBIENNALE, το Ίδρυμα Τσιχριτζή, το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του ΑΠΘ, το Μουσείο Ύδρευσης Θεσσαλονίκης, το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, το Μουσείο Λαϊκών Οργάνων Θεσσαλονίκης, το Λαογραφικό Μουσείο της Ξάνθης, την 1η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης και φυσικά, σε πολλούς άλλους εξωθεσμικούς χώρους.
Δήλωση
Όταν αντιστρέφονται οι αξίες, τότε όλα στρέφονται ενάντια στην αντίληψη περί της αξίας του ανθρώπου. Η αγορά, για να αναπαραχθεί, χρειάζεται ταμπέλες/σήματα για να προπαγανδίσει το περιεχόμενο που εμπορεύεται, αν υπάρχει και αυτό. Αντί διαφημιστικού γραφείου, όταν υπάρχουν χρήματα, θα χρησιμοποιηθεί ένα αρχιτεκτονικό γραφείο. Ο αρχιτέκτονας υποκύπτει και δημιουργεί εμβληματικά κτήρια, όχι για τις ανάγκες αυτών που θα χρησιμοποιήσουν αυτά τα οικοδομήματα, αλλά για να βγαίνουν όμορφες φωτογραφίες, για να μεταβληθούν σε τοπόσημα. Ο Άνθρωπος λίγο τον ενδιαφέρει, οι κλίμακες άλλες αξίες έχουν. Το μαύρο της σκληρά χαραγμένης επιφάνειας κρίνεται το κατάλληλο μέσον και υλικό για να υποστηρίξει αυτήν τη λανθασμένη πορεία των κορδωμένων διάνων. Η ανθρώπινη φιγούρα διακρίνεται μετά βίας, ανήμπορη να αντιδράσει, μάλλον με το στόμα ανοικτό, να απορεί.
Σύντομο Βιογραφικό
Ο Κώστας Μεννής γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Βροντάδο της Χίου. Σπούδασε Ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη, ως Ορθοπαιδικός Χειρουργός. Πριν μερικά χρόνια υιοθέτησε την ζωγραφική ως ασχολία του ελέυθερου χρόνου. Ωστόσο, σύντομα ανακάλυψε τον ζωγράφο μέσα του, και μαζί του, τον ανακάλυψαν και όλοι όσοι αγκάλιασαν τα έργα του από την πρώτη στιγμή. Ένα εξαιρετικό ταλέντο αποκαλύφθηκε και προάχθησε με σκληρές προσπάθειες τα τελευταία χρόνια. Ο Κώστας Μεννής έχει παρουσιάσει την δου,λειά του σε 2 ομαδικές εκθέσεις και 2 ατομικές εκθέσεις στην Θεσσαλονίκη. Έργα του ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές.
Δήλωση
Οι έννοιες Τοπίο και Άνθρωπος αλληλεπιδρούν στα έργα μου. Η στιγμή που η ανθρώπινη παρουσία, διερχόμενη ή περαστική, αποτυπώνεται ως εικόνα ή ως διαίσθηση,αποτελεί την ανάφλεξη για την έναρξη μιας περιπέτειας, τη δημιουργία ενός πίνακα. Οι αναμνήσεις και τα βιώματα της παιδικής και νεανικής μου ηλικίας, αναμιγνύονται με τέτοιες στιγμές της καθημερινότητας και κρατούν διαρκώς ζωντανή την έμπνευσή μου. Αγαπημένος μου συνδυασμός είναι η το λάδι σε καμβά, αφού η αίσθηση της πλαστικότητας, η στιλπνότητα και το αργό στέγνωμα, μου επιτρέπουν να δουλεύω ένα έργο, ακόμα και για μέρες αν χρειαστεί. Το τελευταίο χρονικό διάστημα, ο συνδυασμός λαδιού με ακρυλικό, μου έδειξε ένα ιδιαίτερο style με εντυπωσιακές υφές και αναμίξεις και είναι μια προοπτική που θα προσπαθήσω να εξελίξω στο άμεσο μέλλον. Οι τρόποι του action painting με συναρπάζουν, πειραματίζομαι έντονα με το dripping.
Ο Γιάννης Αδαμαντίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα . Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και εργάστηκε ως διευθυντής Κέντρου Ξένων Γλωσσών επί σειρά ετών. Μετά από ελεύθερες σπουδές στην Ελλάδα και Αγγλία στο School of Fine Arts, UCL , άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά με την ζωγραφική με την παρουσίαση της πρώτης ατομικής του έκθεσης το 1995. Έχει παρουσιάσει την δουλειά του σε 9 ατομικές και σε περισσότερες από 50 ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, Ιταλία , Γερμανία και Η.Π.Α. Είναι μέλος του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βορείου Ελλάδος.
Δήλωση
Αν αυτό που δεν Υπάρχει δίνει νόημα και ζωή στο υπαρκτό συμπλήρωμα του , τότε το κενό δεν μπορεί παρά να είναι δύναμη δημιουργίας , πεδίο δράσης για τη σπουδαιότερη ίσως παράμετρο του χρόνου : τη μνήμη
