Διοργάνωση: ARC -Art Revisited Collective
Η έκθεση αποτελείται από ένα σύνολο 36 έργων με υφολογικές μεταξύ τους διαφοροποιήσεις, που βρίσκονται σε ανοιχτή συνομιλία με τη δημιουργό τους σήμερα. Ανακαλύπτουν το μυστηριακό νήμα που τα συνδέει νοηματικά μέσα στο χρόνο και πλέκουν μ΄ αυτό μία ενιαία ιστορία υπαρξιακής αναζήτησης και αυτογνωσίας, στην οποία μπορεί κανείς να αναγνωρίσει προσωπικά του κομμάτια. Μία ποιητική αφήγηση για τον κύκλο ζωής της θηλυκής ψυχής, από τη σύλληψή της ως την αυτοπραγμάτωση και το θάνατο, που περικλείεται σε ένα καλαίσθητο εικονογραφημένο βιβλίο και συνοδεύει την έκθεση.
Πρόκειται για το δεύτερο μέρος της σειράς «Ονειροτρόπια», μια σειρά που διατρέχεται από την ιδέα του ονείρου σε όλες του τις μορφές και αναπτύσσεται στο τρίπτυχο «εικαστική έκθεση-βιβλίο-διαδραστική θεατρική παράσταση» διερευνώντας τη σχέση ανάμεσα σε έργο τέχνης - καλλιτέχνη -κοινό.
Εγκαίνια: Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου στις 20.00
Ώρες / Μέρες: Παρασκευή 17.00 – 22.30, Σάββατο & Κυριακή 10.00 – 22.30
Χορηγός Εγκαινίων: Οινοποιεία Κεχρή, www.kechris.gr
Συνοπτικό Βιογραφικό
Η Αγγελική Κουρμουλάκη γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Έκανε πολυετείς ιδιωτικές σπουδές στα εικαστικά και συνεχίζει με διαρκή προσωπική έρευνα. Παρακολούθησε βιωματικά εργαστήρια δραματοθεραπείας, ψυχοδράματος και ομάδων αυτογνωσίας. Επί σειρά ετών υπήρξε δραστήριο μέλος της εικαστικής ομάδας “Πολυεργαστήρι” και της θεατρικής ομάδας “Θεατρικό εργοτάξιο”, ενώ αντίστοιχα διετέλεσε προϊσταμένη εικαστικών σπουδών στο Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Θέρμης. Μεταξύ άλλων, ασχολήθηκε συστηματικά με τη διδασκαλία των εικαστικών και τη σκηνογραφία και περιστασιακά με τη συντήρηση επιτοίχιων έργων τέχνης και διακόσμησης. Επιπρόσθετα, ασχολήθηκε με την εικονογράφηση του παιδικού βιβλίου, ενώ έχει γράψει και εικονογραφήσει τα ποιητικά παραμύθια “Ονειροτρόπια” (εκδόσεις iwrite) και “Ονειροτρόπια 2” (εκδόσεις Σαιξπηρικόν). Παρουσίασε το έργο της σε 7 ατομικές και 15 ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής, καλλιτεχνικής μάσκας και κούκλας. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος
Κείμενο Τεκμηρίωσης
Η Αγγελική Κουρμουλάκη με τα «Ονειροτρόπια 2» μας κάνει κοινωνούς στην περιπέτεια ανάπτυξης του εαυτού της ως γυναικεία ύπαρξη και ως καλλιτέχνη. Η ίδια θεωρεί την τέχνη της προϊόν έμπνευσης από άλλες διαστάσεις, μια πράξη έκστασης και δημιουργίας που ανήκει σε όλους. Μαζί της, λοιπόν, παρακολουθούμε και τη δική μας εξέλιξη ως πλάσματα ιδιαίτερα και συνάμα οικουμενικά, ανεξάρτητα από τη χρωμοσωμική μας σύσταση. Συναντάμε τη θηλυκότητα ως έννοια υπερβατική, αλλά και ταυτόχρονα αφοπλιστικά γήινη, που ηλεκτρίζει το θηλυκό προς τη δημιουργικότητα και ρυθμίζει το αρσενικό προς τη δεκτικότητα και τη συμπόνια.
Ζούμε σ’ έναν κόσμο που ολοένα απομακρύνεται από τη ρευστότητα και κυκλικότητα της ψυχής. Σε έναν κόσμο διαμελισμένο, που εξαίρει την εξειδίκευση, την τάξη και την ταξινόμηση, αναρωτιόμαστε γιατί δεν βρίσκουμε γαλήνη. Αναζητούμε τετράγωνες λύσεις σ’ ένα στρογγυλό πλανήτη. Αναμενόμενο είναι να αποτυγχάνουμε οικτρά και οι δρόμοι μας να γίνονται ολοένα και πιο επικίνδυνοι. Η καλλιτέχνης, εργαλείο μιας ανώτερης Σοφίας, στέκεται γυμνή μπροστά μας και τολμά να μας προσφέρει κάτι που κανείς εύκολα δεν τολμά: το είδωλο του προσώπου μας στον καθρέφτη.
Αφού μας αφυπνίσει με τις εικόνες της, μας ταξιδεύει στα βάθη του ονείρου, όπου μπορούμε να συναντήσουμε αλήθειες που δεν θα συναντήσουμε εύκολα αλλού. Μας δίνει πρόσβαση στον εσωτερικό της κόσμο και τολμά να μοιραστεί μαζί μας την ψυχολογική της γέννηση, τη μεταμόρφωσή της σε γυναίκα, πλάσμα συνειδητό, με σάρκα και οστά, πεπερασμένο και συνάμα αιώνιο.
Στα «Ονειροτρόπια 2» όπως και στον πρόδρομό τους, «Ονειροτρόπια 1» η Αγγελική αποδίδει με θάρρος που σπάει κόκκαλα, την πορεία μιας γυναίκας που τροχοδρομεί τη ζωή της και την αποτυπώνει με την αφοσίωση ενός ασκητή και την αποφασιστικότητα ενός δραπέτη. Δεν μένει όμως μόνο εκεί. Μας καλεί με σοβαρότητα και αγάπη να συνομιλήσουμε ειλικρινά για την ουσία της ζωής όλων μας και να αγκαλιάσουμε το έργο της με όλες μας τις αισθήσεις. Μας συναντά γενναιόδωρα, με εικόνες και λέξεις από τη γλώσσα της καμπύλης δίνοντάς μας να κατανοήσουμε το πραγματικό τους νόημα, διότι απαιτεί τεράστια γενναιότητα να ξέρεις να δίνεις.
Πέρα όμως από το γεγονός ότι γινόμαστε κοινωνοί μιας προσωπικής κατάθεσης που αφορά όλους μας, όπως κάθε ουσιώδες έργο τέχνης επιτυγχάνει, η Αγγελική κάνει ένα μεγάλο άλμα μπροστά. Μας προσκαλεί και μας προκαλεί να της απαντήσουμε, να σταθούμε κι εμείς εξίσου θαρραλέα μπροστά της καλώντας μας να ξαναθυμηθούμε τη γλώσσα της κυκλικότητας, της συνάντησης, του διαλόγου και της ανταλλαγής.
Είναι τιμή μου που προλογίζω το έργο της και μεγαλύτερη τιμή ακόμη που συμμετέχω μαζί με τη θεατρική ομάδα RU που υπηρετώ, στην εξανθρώπιση της δισδιάστατης εικόνας και τη μεταμόρφωσή της σε θέαμα, άκουσμα, συγκίνηση και ζωή. Όπως και τα «Ονειροτρόπια 1», αυτή η έκδοση αποτελεί εφαλτήριο υλικό για διαδραστικές παραστάσεις playback theatre, στις οποίες το κοινό συμμετέχει ενεργά στη μετάφραση των ιδεών της καλλιτέχνιδας σε πράξη και βίωμα. Η Αγγελική θέλει η τέχνη της να μοι-ράζεται πέρα από το μικρό σύμπαν του μυαλού του καθενός μας και μας εμπνέει να ατενίσουμε μαζί της πέρα από τα σύννεφα, πέρα από αυτόν το γαλαξία.
Ο μεγάλος αφηρημένος εξπρεσιονιστής ζωγράφος Mark Rothko είχε πει πως η τέχνη του θα γίνει κατανοητή όπου υπάρξει «need and spirit», ανάγκη και πνεύμα. Η στιγμή είναι τώρα. Η ανάγκη τεράστια. Το πνεύμα μας διψά και διεκδικεί χώρο για αναγνώριση. Η Αγγελική το ακούει και ανταποκρίνεται. Με οδηγούς την αξιοπρέπεια, την αγάπη, τον έρωτα και την πίστη, η καλλιτέχνης αγγίζει τη σοφία και μαζί της την ελευθερία της γυναίκας που μαθαίνει γιατί ζει, πώς να ζει και για ποιους ζει. Για σένα και για μένα.
Άξιον εστί.
Ας δούμε.
Καλιτεχνική δήλωση (Statement)
O καλλιτέχνης αποτυπώνει στην τέχνη του αυτά που η ψυχή του υπαγορεύει. Οι δημιουργίες του καταγράφουν την προσωπική του περιπλάνηση σε αισθήσεις συναισθήματα, στοχασμούς, πνευματικά μονοπάτια, αλλά και εκστατικές καταδύσεις σε εσώτερες διαστάσεις της ύπαρξης. Τελικά, το σύ-νολο των έργων του μετατρέπεται σε ημερολόγιο που σκιαγραφεί μια εσω-τερική ζωή, συχνά ασυνείδητη και μια πορεία προς την αυτογνωσία, κάποτε στα όρια της συλλογικότητας.
Η «γραμμή βαθιά, καμπύλη» είναι ένα σύνολο 36 εικαστικών έργων που δημιουργήθηκαν στη διάρκεια της τελευταίας εικοσαετίας. Αποτελούν την έμπνευση για μια ημερολογιακή καταγραφή που αναζητάει το μυστηριακό νήμα που συνδέει νοηματικά, έργα με υφολογικές μεταξύ τους διαφοροποι-ήσεις. Συγκεκριμένα, την έκθεση συνθέτουν έργα ζωγραφικής από 3 διαφο-ρετικές περιόδους, με κάποια απ΄ αυτά («Παιδικότητα», «Πυργοδεσπότες» και «Ερωτικό») να είναι αναδημιουργημένα ως παραλλαγές των αρχικών έργων, τα οποία από καιρό ανήκουν σε άλλους κατόχους. Υπάρχουν ακόμα, εικόνες ψηφιακά δημιουργημένες, είτε ως πρωτότυπη ψηφιακή ζωγραφική, είτε βασισμένη σε φωτογραφίες παλιών έργων (από μάσκες, αγιογραφίες και σκηνικά αντικείμενα). Υπάρχουν τέλος, αγιογραφίες και έργα με ενσωματωμένα τρισδιάστατα στοιχεία και υφές.
Πρόκειται για το δεύτερο μέρος της σειράς «Ονειροτρόπια», μια σειρά που διατρέχεται από την ιδέα του ονείρου σε όλες του τις μορφές (ως προσδοκία, ως αποκάλυψη, ως ψευδαίσθηση, ως ονειρικό κλίμα), αναπτύσσεται στο τρίπτυχο «εικαστική έκθεση-βιβλίο-διαδραστική θεατρική παράσταση» και διερευνά τη σχέση ανάμεσα σε καλλιτέχνη, έργο τέχνης και κοινό.
Είναι τελικά η «γραμμή βαθιά, καμπύλη» ένα τριπλό έργο που περιλαμβάνει:
Ένα βιβλίο, που περικλείει τη συνομιλία ανάμεσα σε έργο τέχνης και καλλιτέχνη, η οποία παίρνει τελικά τη μορφή μιας ποιητικής ιστορίας που περιγράφει τον κύκλο ζωής της θηλυκής ψυχής στο κλίμα της υπαρξιακής αναζήτησης και της αυτογνωσίας. Μια αφήγηση, στην οποία μπορεί κανείς να αναγνωρίσει προσωπικά του κομμάτια.
Και μία διαδραστική παράσταση playback theatre, που ενσωματώνει την απόκριση του κοινού στο έργο τέχνης και διερευνά τη μεταξύ τους σχέση. Σχέση που είναι απολύτως ξεχωριστή για τον καθένα καθώς το έργο τέχνης περνά μέσα από τα προσωπικά φίλτρα και μεταφράζεται με διαφορετικό τρόπο. Είναι όμως και μία παράσταση που εστιάζει και στη σχέση καλλιτέχνη-κοινού προσδοκώντας να ανοίξει μεταξύ τους μια γραμμή επικοινωνίας κυκλικής και βαθιάς.
